اجازه بدهید که نقدی بر بیانات اکثر شما وارد کنم. در ابتدا عرض شد که نگاه عمده به عفاف، حجابی است و الان نیز در گفته های شما همین نگاه دیده می شود. باید وارد دایره عفاف بشویم و عفاف را به معنای واقعی خود ببینیم. نکته مهم دیگر اینکه ما دو نوع عفاف داریم. عفاف عرفی و عفاف اسلامی. آن چیزی که الان اتفاق می افتد و در نظرسنجی ها نیز بیان می شود، عفاف و حجاب عرفی است که رأی می آورد. یعنی مردم به آن فهمی که خودشان از عفاف و حجاب دارند، مقید هستند. مثلاً می گویند من که بی عفت نیستم، یعنی زنا نمی کنم. یعنی مصداق بی عفتی را چیز دیگری نمی داند و برای دیگران نیز همین را مبنا قرار می دهد. یعنی مراتب عفاف را در ذهن خود ندارد و برخی موارد را اصلاً بی عفتی نمی داند. مثلاً اینکه در دل خود فرد دیگری را دوست داشته باشد، را بی عفتی نمی داند. لذت از گفتگوی یک زن را بی عفتی نمی داند. الان خیلی از محجبه ها و متدینین ما تناقضی بین حجاب و عفاف نمی بینند و معتقدند ممکن است فردی حجاب نداشته باشد اما عفیف باشد. در صورتی که یکی از مصادیق عفاف حجاب است. حالا با توجه به عرف اسلامی ما در کدام مرحله قرار داریم؟ دکتر صابری فتحی: غالب افراد هنجارها و مصادیق را قبول دارند و می دانند که انجام کارهایی درست نیست ولی با این وجود آن را انجام می دهند و البته انجام آن کارها نیز برای مثلاً خواهر خود مجاز نمی دانند. دکتر زمانی: شما وضع موجود را بررسی می کنید که ببینید باید از کجا شروع کنید؛ اما باید به صورت یک سیر تحولی به این موضوع نگاه کنیم. یعنی اینکه ما نمی توانیم به صورت ایستا به این مسأله نگاه کنیم. اگر 4 لایه را برای جامعه در نظر بگیریم. لایه بیرونی بحث نمادها است، بعد الگوهای رفتاری، بعد هنجارها و ارزشها و سپس باورها و اعتقادات است. ما یک جواب طیفی داریم. به باور من ما در مرحله چهارم نیستیم. فرض کنید در یک کلاس درس که همه افراد چادری هستند، فردی با پوشش دیگر در آن کلاس رفت و آمد کند و این مسأله تداوم پیدا کند و استاد اصلاً نمی داند با این خانم چطور برخورد کند؟ نگاهش نکند یک جور است، نگاهش بکند یک جور است. این یک نفری که مدام می رود و می آید، خودش یک نماد است. این نماد، الگوی رفتاری ایجاد می کند؛ سپس در جمع تأثیر می گذارد و باعث می شود که جای هنجارها عوض بشود؟ به جایی می رسد که یک خانم چادری می گوید من چادر سرم میکنم اما می خواهم خوش باشم. این یعنی چه؟ یعنی یک درجه هایی از عفاف خورده شده است. نکته بعدی اینکه دانشجویی در سال چهارم با اینکه چادری است و پدرش سپاهی است، می گوید که من دوست پسر ندارم ولی در اینستاگرام دوست پسر دارم؛ چرا چادر نماد عفاف نیست؟ بحث نمادها خیلی تأثیر دارد. https://eitaa.com/umefafgaraei