🔹گزیده ای از برخی نظرات اعضای حاضر در کارگروه: 🔹جناب آقای محروقی: نقش دولت ها و دفاع مقدس را در این جریان چگونه می بینید؟ و اینکه چرا برخی از افراد هنگام ورود به اماکن متبرکه اعم از حرم و ... نوع حجاب و پوشش متفاوتی نسبت به سایر اماکن و معابر دارند؟ در سفر اربعین نیز که همه افراد برخی اصول و قاعده مشترک معنوی دارند، اقامه نماز صبح برای برخی، واقعاً نوعی معضل به شمار می رود. این موارد چگونه قابل بررسی است؟ 🔹آقای دکتر احمدی: علت عدم موفقیت در ساختارسازی ها چیست؟ اینکه ما ساختار ساز نیستیم؟ یا نبودیم؟ وقتی از مردم آمار می گیریم که نظر آنها را در خصوص مشکلات شان بپرسیم، از یک طرف سوگیری شناختی وجود دارد و از طرف دیگر، مردم صلاحیتی برای بیان مشکلات ندارند. اینکه گفتید نرخ مشاغل جدید کم شده است و بازنشسته ها ۳ برابر شده اند و ممکن است تأمین اجتماعی زمین بخورد، اشکالی که وجود دارد این است که صحبتی از آمار بیکاران نفرمودید. 🔹جناب آقای ابوترابیان: شما مثالی از پوشیدن لباس تنگ در برخی از بانوان زدید که گفته اند تقصیر بازاری است که لباس مناسب من را نمی آورد. اما بازاری می گوید این مشتری می‌توانست شماره بزرگتری از این سایز را بردارد تا مشکل تنگی لباس برطرف شود. در بحث آمار نیز که فرمودید فراوانی ها به تفکیک مناطق مختلف شهر فرق میکند، ای کاش اشاره‌ای ولو اجمالی به این حوزه می داشتید. 🔹آقای دکتر زمانی: اشکالی کلی در بحث تحقیقاتی در علوم انسانی دیده می شود. در ریاضی قطعیت بسیار مهم است. چون در پارادایم تولیدی می خواهیم عمل کنیم. باید دید گزاره ای را که می‌خواهیم اثبات کنیم، چیست؟ صحبت این است که دموکراسی به تعداد نفرات نگاه می کند. مسائل فرهنگی غالباً ذهنی است و مسائل اجتماعی غالباً عینی. برای مثال در گزارش شما که زورگویی به نظر مردم یکی از مشکلات شهر مشهد مطرح شده، در مقابل عدم امنیت در رده های خیلی پایین تر قرار گرفته است؛ در صورتی که اگر زورگویی مشکل بزرگی فرض شده، پس عدم امنیت نیز باید در رده‌های بالاتر قرار می‌گرفت. مثال دیگر اینکه از نظر مردم، فقر فرهنگی به عنوان مشکل عمده تری مطرح شده و فقر تربیتی مشکل کمتر. در صورتی که این دو به هم وابسته هستند. ما در ساختارها مشکل داریم، ولی ساختار سازی نباید صورت بگیرد و ساختارها جای خود باشند. فرایند ها با ضعف های خود به ساختارها اشکال وارد کردند. 🔹سرکار خانم شیرزاده: شما فرمودید پوشش دغدغه مردم است اما ما به هر بدحجابی که بگوییم چرا چنین پوششی داری؟ می گوید چرا به من می گویید؟ مگر پوشش دیگران را ندیده اید؟ یعنی هر کسی با توجه به نوع پوشش دیگران، پوشش خود را بهتر می بیند. در صورت مواجهه با جوانانی که چنین جواب هایی می دهند، چگونه باید پاسخ داد؟ راه حل چیست؟ 🔹سرکار خانم اسلامیان: منظور شما از سلامت اجتماعی چه بود که به آن نپرداختید؟ امیدوارم که در جلسات بعد به سلامت اجتماعی نیز پرداخته شود. در ضمن در پاسخ به برخی سؤالات مطرح شده، چون حجاب و عفاف ریشه اجتماعی و جامعه شناسانه دارد، افرادی از رشته‌های علوم اجتماعی باید به آن ورود کنند. https://eitaa.com/umefafgaraei