🔰 نقد اجمالی نظام اقتصادی توسعه محور کشور و ضرورت تغییر جهت به سمت الگوهای پیشرفت اگر به اجمال و اختصار بخواهیم تعریفی از توسعه ارائه کنیم باید بگوییم توسعه در لغت به معناي رشد تدريجي برای قدرتمند‌تر شدن و حتي بزرگ¬تر شدن است. (فرهنگ لغات آكسفورد،2001) اندیشمندانی از جمله بروكفيلد در تعريف توسعه گفته¬اند: توسعه را بايد بر حسب پيشرفت به سوي اهداف رفاهي نظير كاهش فقر، بيكاري و نابرابري تعريف كنيم. بر اساس تعریف اندیشمندان غربی توسعه علاوه بر اينكه بهبود ميزان توليد و درآمد را در بردارد شامل دگرگوني‌هاي اساسي در ساخت‌هاي نهادي، اجتماعي، اداري و همچنين ديدگاه‌هاي عموم مردم است. بر این اساس توسعه در بسياري از موارد حتي عادات و رسوم و عقايد مردم را نيز در بر مي¬گيرد. دقت به این نکته در مفهوم توسعه مهم است که این مفهوم در زیرساخت و بافتار امپریالیسم و کاپیتالیسم متولد شده و رشد یافته و زایده لیبرالیسم و نظام سلطه است. از این رو اهداف و چهارچوب¬های آن نیز با ساختارهای آن گفتمان طراحی و تولید شده است و بدیهی است که در مفهوم و فهوای کلام توسعه به اهداف و چهارچوب¬های نظام¬های غیر مادی و الهی و حتی انسانی کم¬توجهی و حتی بی¬توجهی و عملا منافع نظام سلطه تامین شده است. توسعه عملا و رسما به دنبال وسعت بخشیدن و افزایش قدرت و ثروت در برایند و فرایند جامعه است و توجه جدی و بنیادین به مفاهیمی مانند عدالت و مضامین الهی و باور¬های معنوی ندارد و اگر کلامی از این مفاهیم در آن بیان می¬شود، شعار¬گونه و به واقع، نمایشی است. اما تعریف و مفهوم پیشرفت تفاوت¬های مبنایی و جدی با توسعه دارد، اگرچه به ظاهر مفاهیم توسعه و پیشرفت اشتراکاتی دارد اما بنیان آن در دو بستر متفاوت چیده شده و گفتمان آن¬ها مغایر است. در تعریف آقای علایی از پژوهشگران کشورمان آمده است، پیشرفت به مفهوم ترقی و رشد هم جانبه¬ی کیفی برای رسیدن به جامعه¬ی مطلوب و موردنظر است که توأم با معنویت و متکی بر فرهنگ، است. توسعه؛ مسطح، منجمد و منفعل است و ساختار ایستا و دیگته شده دارد اما پیشرفت عمودی، منعطف و پویاست. توسعه، خود، قالب را تعیین و محدوده تحرک را مشخص می¬کند و اجازه خروج از قالب های صلب و از پیش طراحی شده را نمی¬دهد و خط قرمز آن خروج از استانداردهای پیش فرض است. اما پیشرفت زمینه شکوفایی و زایش را فراهم می¬کند و نگاهی خلاقانه و مولد در چهارچوب خود دارد. گفتمان پیشرفت، گفتمان رهایی و جستن و پرواز است و بر خلاف توسعه ساختار سلطه¬گر و سلطه پذیر را بر¬نمی¬تابد. بنا بر این برای تبیین دقیق¬تر، بهتر است بگوییم اساسا از آنجا که مبانی و اهداف توسعه و پیشرفت متفاوت است، نمی توان پیشرفت را در مدل های توسعه تعریف و دنبال کرد. پیشرفت عوامل و زمینه¬های خود را دارد. از جمله مهمترین عوامل پیشرفت، تمدن، علم، نیروی انسانی، سرمایه، تخصص، استعداد ذاتی (زایش فردی) و توان تعامل است به این معنی یعنی تاریخ و تمدن، دانایی و دانش و بینش، انسان و نیروی انسانی، سرمایه و زیست بوم، تخصص و استعداد ذاتی، انسجام اجتماعی و توانمندی تعاملات و همگرایی¬های جمعی است که موجب پیشرفت می شود در حالی که این موارد در توسعه مغفول واقع شده یا به آن کم توجهی می¬شود. با این توضیحات و با پایش طراحی¬های اقتصادی کشور از جمله نظام بودجه¬بندی سالانه و برنامه¬های توسعه پنج ساله در دولت های گوناگون به روشنی در می¬یابیم که یکی از مهمترین عوامل کندی حرکت اقتصادی کشور غلبه گفتمان توسعه محور در حکمرانی اقتصادی بوده است. در سی و چند سال اخیر غالبا چهارچوب¬های القایی نظام توسعه بر اقتصاد ایران حاکم بوده و مهمترین آسیب امروز حکمرانی اقتصادی کشور، استیلای ساختار توسعه بر ابعاد گوناگون اقتصاد کشور است که نه تنها معیشت مردم را تحت تاثیر قرار داده و تنگ کرده بلکه ساختارها اجتماعی، امنیت عمومی و ابعاد فرهنگی را نیز به چالش کشیده است. از این رو و در چنین شرایطی یکی از مهمترین راهکارهای برون رفت از مشکلات اقتصادی، مبارزه با الگوهای توسعه¬ای و پاکسازی حکمرانی اقتصادی از وجود تصمیم¬گیران و تصمیم¬سازان لیبرال با اندیشه توسعه محور و گزینش و انتخاب حکمرانان معتقد و باورمند به نظام اقتصادی مبتنی بر زیست بوم ایران اسلامی و چهارچوب های الگوی پیشرفت است. ❇️ احمد شعبانی راد پژوهشگر حکمرانی و فلسفه ♻️ با ما همراه باشید 🔷🔶 کانال #دانشگاهیان_همدان را به دوستان تان معرفی کنید.🔶🔷 🔰به کانال #دانشگاهیان_همدان در ایتا بپیوندید.... #دانشگاهیان_همدان https://eitaa.com/uniHmd