«خداوند! ای عزیز! من سالهاست که از کاروانی به‌جا مانده‌ام و پیوسته کسانی را به‌سوی آن روانه می‌کنم؛ اما خود جا‌مانده‌ام؛ اما تو خود می‌دانی هرگز نتوانسته‌ام آن‌ها را از یاد ببرم؛ پیوسته یاد آن‌ها، نام آن‌ها، نه در ذهنم بلکه در قلبم و در چشمم، با اشک و آه یاد شدند..» @unity_story