✨✨✨ بسم الله الرحمن الرحیم ✍حضرت آدم علیه السّلام به دلیل یک نافرمانی بزرگ از بهشت الهی بیرون شد، و به زمین هبوط کرد، مدتها گریه و استغاثه می کرد تا گشایشی حاصل گردد و خداوند دعایش را مستجاب کند، تمام اندوهش از قهر معشوق( یعنی پروردگار) بود . وقتی خداوند توبه اش را پذیرفت حضرت جبرئیل را فرستاد که کلماتی به حضرت آدم (ع) بیاموزد وآن همان بود که قبلا در عرش دیده بود ، حضرت جبرئیل فرمود بگو : " یا حَمیدُ بِحَق محمَّد ، یاعالیُ بِحَق علی ،یا فاطِرُ بحقِ فاطِمَه ، یا محسنُ بحق الحسن و الحسین منک الاحسان " وقتی حضرت آدم نام مبارک امام حسین علیه السلام را به زبان آورد بی اختیار اشک از چشمانش سرازیر شد و قلبش به درد آمد. ✨فرمود : ای برادرم جبرئیل، چرا در ذکر پنجمین اسم که حسین (ع) است اینگونه شدم ؟ جبرئیل فرمود: ای آدم به این فرزندت مصیبتی وارد می شود که تمام درد ها و غم ها و مصیبت های پیش ازآن ناچیز است . ادامه دارد... 📚برداشتی آزاد از :