اشتباه بزرگ تاریخی : اشتباه بزرگ شیعیان در سال ۶۰ و ۶۱ هجری ، این نبود که در مقابل سپاه امام حسین(ع) ایستادند و اینکه در سپاه إبن زیاد و پسر سعد بن ابی وقاص حضور داشتند* در تاریخ نیامده است که از شیعیان مشهور کسی در جنگ علیه امام حسین (علیه السلام) شرکت کرده باشد. ▪️اما ... اشتباه بزرگ و غیرقابل جبران شیعیان این بود که نماینده امام را رها کردند و تنها گذاشتند. با این عنوان که : مگر مسلم ابن عقیل معصوم است که به همه دستوراتش عمل کنیم !! با این عنوان که : تو دستور مستقیم جهاد و ایستادن در مقابل دشمن را نداری !! با این عنوان که : او جوان است و تجربه ندارد . با این عنوان که : فقط امام معصوم میتواند حکم جهاد صادر کند . با این عنوان که : ما منتظر می‌مانیم تا امام معصوم بیاید و آن گاه برای او جان خواهیم داد . راست هم می‌گفتند ، جان میدادند. اما قتلگاه "عین الورده" و توابین کجا ! و کربلا کجا ؟ ... با همین شک و شبهه ها نماینده امام را تنها گذاشتند و شد آنچه میدانید ... و قرن هاست عبرت نگرفته ایم ! هنوز می‌شنویم که: مگر ولی فقیه معصوم است ؟! هنوز می‌شنویم که: می مانیم تا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بیاید و برایش جان خواهیم داد . اهل کوفه نبودن یعنی : تا وقتی حسین (علیه السلام) نیامده ، مسلم ولی امر است . ▪️ : «توابین» وقتی آمدند که فايده نداشت توابین وقتی که باید می آمدند نیامدند وقتی آمدند که کار تمام شده بود! عزیزان بیایید مثل توابین نباشیم اماممان اکنون به ما احتیاج دارد ▪️ توابین کسانی بودند که جان خود را برای علیه السلام فدا کردند و شهید شدند اما اشکالشان این بود که جان‌فشانی شان "به موقع" نبود. لذا اثر کارشان یک هزارم کار شهدای کربلا نشد. اگر آنها همان جان‌فشانی را در زمان ورود حضرت به کوفه انجام می‌دادند چه بسا "مسیر تاریخ" عوض می‌ کشت. این یعنی هر حرکتی "در زمان خودش" مهم است. ▪️در این زمان : شاخص ما " " است. نه جلوتر برویم و نه عقب‌تر «وَ اللَّازِم لَکُم لاحق» 🔸 ان‌شاءالله همه ما جزو لازمین این مسیر باشیم و وظیفه‌مان را «به‌ موقع» انجام بدهیم