🔹️دوران نوجوانی مخاطرات مختلفی دارد، از یک سو برای و نوجوان مواجهه با دنیای جدید می‌تواند سختی‌ها و مسائل پیچیده‌ای را رقم بزند. از سوی دیگر نیز با همه تجربیات گاهی در حل مسائل و روابط خود با فرزندان‌شان از انجام شیوه درست باز می‌مانند. 🔹️مهم‌ترین بنیان اجتماعی بدون شک است. خانواده در این معضل هم می‌تواند راه‌گشای حل مسائل و روابط والدین و فرزندان باشد. فرزندان با وجود هر سخت‌گیری یا سهل‌گیری به هر حال در محیط دوستانه خود بسیاری از اخلاق و رفتار را از سایرین الگوگیری می‌کنند، این الگوگیری به میزانی که رابطه والدین در بستر خانه ضعیف باشد، جدی‌تر خواهد بود. 🔹️والدین گاهی با غفلت از تاثیرات محیط، فرزندان خود را با چنان آزادی تربیت می‌کنند که وقتی فرزندشان وارد می‌شود به سرعت در چاله‌هایی که سر راهشان قرار دارد می‌افتند، آزادی‌های مطلق می‌تواند جوانان را بی بند‌و‌بار به جامعه تحویل دهد و در اثر عدم اطلاع از وضعیت محیطی جامعه خیلی آسان مسیر انحراف را برایشان باز کند. 🔹️باید در نظر داشت پدر و مادر حتما رفتاری منطقی و قانون‌مند با فرزند خود داشته باشند که ممکن است گاهی محدودیت‌های تحمیلی نیز دارای مضرات زیادی باشد. 🔹️آن‌چه که امروز در ولنگاری فرزندان تبلیغ می‌شود مراقبت والدین را برابر با صاحب‌بودن یا مالک بودن هم‌ارز می‌کند، در صورتی که والدین مسئول فرزندان خود و قیم آن‌ها هستند، یعنی قرار است در زمینه تربیت از طریق قوانین عرفی و اخلاقی جامعه کار تربیت آن‌ها را به سامان برسانند. 🔹️بنابراین والدین نباید تصور کنند که همیشه مسیر درست و غلط را تعیین می‌کنند و به جای جوانان‌ خود تصمیم بگیرند، از آن سو فرزندان و نوجوانان نیز نباید تصور کنند قرار است در بستر آزمون و خطا هر کاری می‌خواهند انجام دهند.