🔸 مواجهه ما با مدیریت داخلی فضای مجازی 🔹 سیاست‌های چندگانه، و نداشتن استراتژی واحد در مواجهه با مسائل مختلف، اعم از سیاسی و اجتماعی و خصوصاً فرهنگی، در میان مسئولان و حتی دلسوزان نظام، همیشه بوده و هست. علاوه بر آن امروز در برخی موارد عملا یک جنگ واقعی بین مدیران انقلابی و غربزده در جریان است. 🔹 این که این دولت به دلایل متعدد نمی‌خواهد شبکه ملی اطلاعات را راه‌اندازی کند، امری بدیهی است، این که فلان مسئول فیلتر می‌کند، فلان مسئول فیلترشکن می‌فروشد و فلان مسئول هم استفاده می‌کند، چیز جدیدی نیست. 🔹 این وسط اما چندگانگی و حرکات کاتوره‌ای در درون جبهه انقلاب پذیرفته نیست. در این اوضاع به‌هم‌ریختگی تصمیمات مدیران، این ما هستیم که باید اولا تکلیف خودمان را روشن کنیم، و ثانیاً تکلیف مسئولان را به آنها تفهیم و از آنها مطالبه کنیم. اگر در این زمینه به انفعال و بی‌عملی کشیده شویم، مجبور به تبعیت از کسانی خواهیم بود که امروز برای تحمیل خواسته‌های کثیف خود، نظام را هم تحت فشار گذاشته‌اند. 🔹 در همین قضیه فضای مجازی، در ایامی که به فیلتر تلگرام منتهی شد، تقریباً هر روز یک خبر از پلیس فتا، منتشر می‌شد که فلان خلاف قانون ها در مقیاس کلان، یا مثلا فلان درصد بالا از حجم خلاف قانون در کشور، دارد در بستر تلگرام اتفاق می‌افتد و ما هم دستمان برای پیگیری بسته است. هر روز از این طرف داد مسئولین انتظامی بالا بود، اما از طرف مقابل، دولت اصرار داشت تلگرام را به عنوان ابزار یارگیری خود در مقابل نظام، همچنان حفظ کند. ابعاد فرهنگی و امنیتی قضیه هم که اصلا کم از ابعاد قانونی و سیاسی آن نداشت. و امثال آمد نیوز ها در آنجا جولان می‌دادند. در چنین شرایطی آیا ما باید بنشینیم تماشا کنیم تا قوه قضائیه یا فلان نهاد مسئول بیاید تلگرام را فیلتر کند، و بعدا ما تبعیت کنیم؟ یا این ما هستیم که باید به عنوان قشر فعال و پیشرو مذهبی، نهادهای مسئول را به این تصمیم برسانیم که فلان تصمیم انقلابی را بگیرند، و مثلا جلوی ترویج فلان فضا گرفته شود؟ 🔹 ما باید برای مسئولان تصمیم‌سازی کنیم، نه اینکه منتظر تصمیم آنها بنشینیم، و حتی وقتی هم یک تصمیم انقلابی از سوی نهاد ذیصلاح گرفته شد و التزام به آن شرعا بر ما واجب شد، با هزارویک توجیه، از التزام به آن سر باز بزنیم. 🔹 آن هم در شرایطی که امروز، مسئول این فضا، وزیری است که در میان وزرای روحانی، جزء نمادین‌ترین ها، در پرده دری علیه نظام است. وزیری که علنا اعلام کرده سند ۲۰۳۰ را اجرایی می‌کند، یا مثلا همین اخیراً که رهبر انقلاب مطالبه شبکه ملی اطلاعات را مطرح کردند، بلافاصله پس از آن گفت آنها که شبکه ملی اطلاعات را مطالبه می‌کنند خودشان متهم ردیف اول کم‌کاری در این زمینه‌اند. 🔹 حال اگر چنین وزیری معیشت مردم را در تلگرام و اینستاگرام به گروگان گرفت، تا علاوه بر ذائقه سازی های فرهنگی منفی، در مواقع لزوم از ظرفیت این جمعیت و این پیام‌رسان‌ها برای فشار بر نظام استفاده کند، ما هم باید دنبال او راه بیفتیم، و رفتار او را با عمل خود توجیه کنیم؟ 🔹 یا اگر همین وزیر معلوم الحال، در مخالفت با قانون و برای پر کردن جیب وزارتخانه و دلال های پیرامونش، از یک طرف فیلترشکن را مثل نقل و نبات توزیع کرد، و از طرف دیگر با بذل و بخشش سرورهای بسیار داخل کشور به فلان پلتفرم معاند خارجی، و حمایت نکردن از نمونه‌های داخلی، زمینه پا نگرفتن، تضعیف و نابودی نمونه‌های داخلی را فراهم کرد، ما هم منفعلانه، نه تنها هیچ رفتار عملی در مقابل این حرکات براندازانه انجام ندهیم، بلکه دقیقا همان کاری را کنیم که دولت و تیمش می‌خواهند، و بر شمار کسانی که از فیلترشکن و فلان شبکه اجتماعی خارجی استفاده می‌کنند، اضافه کنیم، و ابزار فشار جریان غرب‌گرا علیه نظام را گسترده‌تر و موثرتر کنیم؟ و در برابر طوفان خانمان برانداز محتواهای غیراخلاقی، دلمان را به لایک های چهارتا همفکر خودمان، پای پست‌های اینستاگرامی مان خوش کنیم؟ 🔹 امروز مسئله فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، در داخل کشور، به علت توسعه برنامه‌های مورد نظر جریان غرب‌گرا در تمام لایه‌های جامعه، به یک بن‌بست دچار شده، و اینرسی بسیار بالایی برای جابجایی به فضاهای مطلوب دارد. 🔹 و بدون شک، ما در به وجود آمدن این شرایط مقصریم. ▪️ هم از این جهت که از روز اول، این جهت‌گیری را نفهمیدیم، و همراه با عموم و عوام جامعه، به داخل این پیام‌رسان‌ها هل خوردیم، ▪️ و هم از این جهت که امروز هم با این جبهه‌بندی واضح توسط غرب و صهیونیسم، و نفوذی‌های داخلی شان، و بلند شدن بوی تعفن و نجاست از امثال اینستاگرام، هنوز دست بردار نیستیم، و رونق بخش این محافل شده‌ایم. 🔹 هیچ وقت برای توبه کردن دیر نیست، مگر وقتی که دیگر به توبه اعتقادی نداشته‌باشیم @valaadiyat