🔹 در بحث از «سلام فرمانده» باید توجه داشته‌باشیم که استقبال از این سرود نمی‌تواند نشانه گرایش دهه نودی‌ها به انقلاب و امام زمان (عج) باشد. 🔹 عموماً در غالب سرودهایی که با موضوعات دینی برای گروه سنی کودکان و خردسالان سروده می‌شود، از کلمات و مفاهیم، و مضامینی استفاده می‌شود که مناسب این گروه سنی نیست، یا برای این گروه سنی قابل درک نیست. و دلیل بسیاری از استقبال‌ها، خوش‌آمد خانواده‌های مذهبی است، نه خوش‌آمد بچه‌ها. هرچند سلام فرمانده به نسبت اغلب سرودهای مشابه، برای کودکان قابل‌فهم‌تراست، اما باز هم یک شعر کودکانه به حساب نمی‌آید. یک کودک دهه نودی، حتی اگر معنی بعضی عبارات این سرود را متوجه شود، ممکن است آن‌ها را درک نکند! 🔹 کودکان به طور غریزی، به آهنگ، شعر و سرود، علاقه‌مندند، خصوصاً اگر آهنگی را برای‌شان تکرار کنی، یا به خاطر آن آهنگ، آنها را به یک گردهم‌آیی و نوعی تفریح هم ببری، که برای‌شان هم فال است و هم تماشا. و کودک ما ممکن است همان حسی را که با سلام فرمانده دارد، با فلان ترانه لس‌آنجلسی هم داشته‌باشد، بلکه آن‌یکی شاید به خاطر ریتم و آهنگش جذاب‌تر هم باشد! 🔹 در سنین کودکی و خردسالی، که بچه‌ها هنوز قدرت تحلیل و درک چندانی درباره مسائل فرهنگی و اعتقادی ندارند، آنچه عموماً در مورد تربیت مذهبی و گرایش‌های ایشان، مطرح است، ایجاد انس است، یعنی کودک اگر با بعضی فضاها و مولفه‌های آن فضاها انس گرفت، نسبت به آنها حس خوبی پیدا می‌کند، و این حس خوب، در نوجوانی و بزرگ‌سالی، به صورت ناخودآگاه، عامل گرایش او به این فضاها، و سپس تعمیق مفاهیم در او می‌شود. 🔹 البته ایجاد انس، به استمرار و تکرار، و ترجیحاً تعدد مولفه‌های تاثیرگذار نیاز دارد، و با یک کار مقطعی به دست نمی‌آید. تعدد مولفه‌ها، می‌تواند به تعمیق یک حس و خاطره خوب در انسان کمک کند. مثلا فضای هیأت، یا جلسات قرآنی، به علت اینکه واجد این تعدد و تکرار هستند، می‌توانند برای بچه‌ها ایجاد انس کنند. و کودکان، حتی اگر از این محافل چیزی هم نفهمند، در اثر انس با این فضاها، در سنین بالاتر به آنها گرایش بیشتری پیدا می‌کنند. اما آهنگی که به صورت مقطعی اجرا می‌شود، فی‌نفسه این قابلیت را ندارد. مگر اینکه با کارها و فضاهای مشابه و هم‌جهت، تمدید و تکرار شود. 🔹 علاوه بر این‌ها، وجود عنصر موسیقی در کارهای مرتبط با کودکان، و اثر تخدیر و اعتیادآوری بالای آن، می‌تواند تا حدودی سایر اجزا را به حاشیه ببرد، و استفاده تکراری و مستمر از آن، می‌تواند زمینه را برای نفوذ و تاثیرگذاری هر کار موسیقیایی دیگر در کودک مهیا کند. غلامرضا گل‌صفتان @valaadiyat