🔸 «آی آدم‌ها!» 🔹 در زمانه‌ی رواج ژست‌های انسان‌دوستانه، و پُست‌های شیک و عامه‌پسند اینستاگرامی، و در روزهایی که عده‌ای، با افتخار، خود را پیرو «دین انسانیت» معرفی می‌کنند، هر روز باید شاهد قتل‌عام کودکان، و ضجه‌ی زنان باشیم، و به آنجا برسیم که حتی زنده‌زنده سوزاندن انسان‌ها هم دیگر ما را تکان ندهد! و عادت کنیم به پیام‌های تسلیت و محکوم کردن‌ها، و خواندن تحلیل‌هایی که به ما بگوید همه‌چیز دارد به خوبی پیش می‌رود، و ما داریم اسرائیل را به مرور نابود می‌کنیم، و از حرکات نمادین فلان شخصیت، علیه اسرائیل، لذت ببریم و رجزخوانی فلان سردار و مداح و سخنران را در توییتر (x) و اینستاگرام صهیونیستی بازنشر کنیم، و در حالی که تک‌تک بزرگان‌مان را می‌زنند، برای شلیک چند موشک، مثل کودکان بالا و پایین بپریم و شادی کنیم، و بنشینیم متن‌های عاطفی و حماسی بنویسیم برای شهدا، یا در نوشته‌های‌مان با اسم و سن ایشان بازی کنیم، و به خیال خودمان کشف‌وشهود و رمزگشایی کنیم. 🔹 کاری ندارم با آن‌هایی که هرجا سخن از شریعت می‌شود، حرف از انسانیت را وسط می‌کشند، و تف بر دین انسانیت و سکوت چندش‌آورشان، اما این وسط تکلیف جمهوری اسلامی و ما انقلابی‌ها چیست؟ ما که امام‌مان فرمود «کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا» کمک مالی؟! اگر کمک مالی می‌کنیم، چرا باید هرروز زن و بچه‌ی مسلمان در فلسطین و یمن، از گرسنگی به احتضار بیفتند؟! کمک تسلیحاتی؟ اگر کمک تسلیحاتی می‌کنیم، چرا غزه باید با راکت‌هایی اندازه‌ی توپ پینگ‌پنگ، با اسرائیل بجنگد؟! چرا شهید سنوار باید با چسب برق اسلحه‌ی کلاشینکف‌ش را وصله کند؟ اگر کمکی هم می‌کنیم، بسیار بسیار محدود است. کمک مستشاری؟ وقتی کمک مالی و تسلیحاتی نباشد، فقط داریم فرماندهان بزرگ‌مان را می‌فرستیم خط مقدم، تا ایشان را قربانی کنیم. یکی‌یکی همه را بفرستیم جلوی توپ دشمن، بعد هم برایش سنگ تمام بگذاریم که خیلی آدم خوبی بود! 🔹 آقایان! غزه دارد تمام می‌شود! از بمب و موشک، و از گرسنگی و قحطی اینها انسان‌اند! مسلمان‌اند فرماندهان ما دارند یکی‌یکی شهید می‌شوند چه ایرانی، چه لبنانی و فلسطینی، بدون اینکه هیچ خسارت جدی از دشمن بگیریم. نشسته‌ایم تا مظلومیت‌مان و اخلاق‌مداری‌مان را به دنیا ثابت کنیم! این شیوه‌ی جنگ نیست! 🔹 امام خامنه‌ای فرمودند، ده در برابر یک! فرمودند پاسخ پشیمان‌کننده! فرمودند اگر خطایی کنند تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان می‌کنیم! ده در برابر یک زدیم؟ پاسخ‌های ما دشمن را پشیمان کرد؟ پس چرا ادامه داد؟ تل‌آویو و حیفا با خاک یکسان شد؟ یا دشمن هنوز خطایی نکرده؟! شاید هم خطای فاحش اتفاق نیفتاده! یاد روح و جسم برجام افتادم! 🔹 یک زمانی گفتیم حمله‌ی زمینی به غزه خط قرمز ماست، حمله‌ی زمینی اتفاق افتاد و ما کاری نکردیم. دشمن این را فهمید! و پیش آمد. الان رسماً اعلام می‌کنیم که حمله به ایران خط قرمز ماست! یعنی بی‌خیال جبهه‌ی مقاومت، بی‌خیال کونوا للظالم خصما و.. بی‌خیال مسلمانی و مسلمانان، بی‌خیال «من سمع مسلما ینادی یا للمسلمین...» فعلا که خط قرمزهای ما را دشمن تعیین کرده، قواعد جهانی، که در حقیقت فقط برای ماست، و خودشان هیچ التزامی به آن ندارند. از حمله‌ی زمینی به غزه، خط قرمز را آوردیم روی مرزهای خودمان، خط قرمز بعدی قرار است کجا باشد؟! غلامرضا گل‌صفتان @valaadiyat