🔸 مسیر خیر، از گناه نمی‌گذرد 🔹 چندشب پیش، در برنامه گفت‌وگوی گروهی مجازی کانال جبهه (jebheh@)، استاد «آل داود»، نکته‌ای فرمودند که جای بحث دارد. ایشان فعالیت انقلابی تابلودار در برخی پلتفرم‌ها مانند توییتر را با رعایت برخی ضوابط و به شرط داشتن تخصص لازم، مجاز دانستند، و برای مثال هم از برخی دوستان انقلابی، که با نام خودشان در توئیتر به فعالیت مشغول هستند، اسم بردند. 🔹 قطعا ایشان به عنوان استاد فضای مجازی، نسبت به فراز و فرودهای این فضا، و بایدها و نبایدهای آن آشنا هستند، و با رصد و تحلیل داده‌های متنوع این فضا، نسبت به این مسئله که چه زمانی و در کجا باید به مواضع دشمن حمله کرد، و یا چگونه از چنگ برخی فیلترهای هوشمند گریخت، اشراف دارند، هرچند برخی اساتید، در این خصوص نظر دیگری دارند، 🔹 اما اگر به لحاظ فنی هم این نگاه را بپذیریم، یک مسئله دیگر باقی می‌ماند، و آن این است که توئیتر بر اساس قانون جمهوری اسلامی، فیلتر، و بنابراین فعالیت در آن، حتی برای متخصصان و کارشناسان، ممنوع است. البته در موارد خاص، با اجازه مراجع قانونی، ممکن است مجوزهای خاص هم صادر شود. شاید این استاد بزرگوار، یا هر بزرگوار دیگری، چنین مجوز خاصی از مراجع قانونی داشته‌باشند، اما در غیر آن قطعا به طور عمومی و حتی برای متخصصان نمی‌توان چنین فعالیتی را مجاز دانست. 🔹 بر اساس حکم صریح امام جامعه، انجام خلاف قانون، مساوی انجام خلاف شرع است. و بر اساس فرموده اهل بیت علیهم السلام، هیچ خیری از مسیر خلاف شرع نمی‌گذرد. 🔹 و اگر قرار به استفاده از رفتارهای غیرشرعی، برای پیشبرد شرع بود، امیرالمومنین بارها می‌توانستند کار معاویه را یکسره کنند. ولی ایشان با وجود جایگاه بلند خودشان، و بزرگی حقی که از ایشان، اسلام، و جامعه اسلامی ضایع شده‌بود، و اهمیت مسئله حکومت اسلامی، حاضر به این رفتارها نشدند. 🔹 بنابراین اگر گاهی انجام برخی فعالیت‌های فرهنگی، «مستلزم» انجام حتی یک خلاف شرع باشد، احساس اثرگذاری مثبت پس از انجام آن فعالیت، توهمی بیش نیست، هرچند ظواهر امر به ما این‌گونه نشان دهند که موثر واقع شده‌است. و بنابراین، فعالیت پرشمار چهره‌های شاخص مذهبی و انقلابی، در پلتفرم‌های فیلترشده‌ای مانند توئیتر یا تلگرام، فاقد اثر مثبت است. هرچند ظاهر بازنشرها، کامنت‌ها، و بازتاب‌های آن بسیار وسیع و مثبت باشد. 🔹 فعالیت فرهنگی برخی دوستان در پلتفرم‌ها و پیام‌رسان‌هایی که قانوناً فیلتر شده، مرا به یاد روایتی از امام صادق علیه‌السلام می‌اندازد. گروهی از عیاران، از اغنیا می‌دزدیدند و بین فقرا تقسیم می‌کردند، با این استدلال که ثواب این اطعام مساکین، بر گناه آن دزدی برتری دارد. و حضرت به ایشان فرمودند عمل خیری که بر پایه گناه باشد، مقبول و موثر نخواهدبود. @valaadiyat