چهار سال پیش در چنین روزی، در نیمه های آخرین ماه فصل پائیز، روستای هدف گردشگری خاوه ورامین یکی از دوستداران و حافظان میراث، تاریخ و فرهنگ خود را از دست داد.
مرحوم #حاج_ولی_الله_تاجیک_خاوه معروف به مش ولی الله یکی از اهالی پرتلاش و خوش اخلاق این روستا بود که درگذشت ناگهانی ایشان، اهالی را به غم بزرگی فرو برد.
وی متولد یازدهم مهر سال ۱۳۱۸ در روستای خاوه ورامین و بازنشسته اداره آموزش و پرورش و مدرسه این روستا بود و تمام دوران عمر خود را در کنار کار و زندگی، به حفاظت از بنای سنتی و تاریخی حمام خزینه روستای خاوه گذراند.
ایشان پس از سی سال خدمت صادقانه، حتی در دوران استراحت پس از بازنشستگی، از پای ننشست و بنده شاهد بودم برای مرمت و بازسازی حمام و تبدیل آن به محیطی گردشگر پذیر حتی بارها با همراه داشتن پاکت حاوی اسناد به فرمانداری ورامین و بخشداری جوادآباد مراجعه و پیگیر کار بود.
وی حتی در دو مرحله بازسازی این حمام در دهه ۸۰ و سال ۹۶ ، همکاری های ارزشمند و شایسته ایی با کارشناسان وزارت میراث فرهنگی داشت و لوح سپاس از مدیر اسبق اداره میراث فرهنگی شهرستان ورامین را دریافت کرد.
می توان گفت ایشان تاریخ زنده و حافظه تاریخی روستای خاوه بود و حوادث و جریانات تاریخ معاصر این روستا را به خوبی در خاطرش داشت.
ایشان به حدی با برنامه های گردشگری همراه بود که هر زمانی برای بازنمودن درب حمام جهت بازدید گردشگران مزاحم ایشان می شدیم، با روی باز پذیرایمان بود و حتی شوق دیدار با گردشگران را می توانستیم در چشمانش ببینیم.
به یاد دارم حتی با خوشرویی کنار گردشگران در محوطه حمام می نشست و با ذوق فراوان با آنان به گفتگو و بیان تاریخ و خاطرات خود از این روستا می پرداخت و امروزه همه ی گردشگران بازدید کننده از این روستا، خاطرات خوبی از ایشان به یاد دارند.
مش ولی الله، حمام خزینه سنتی و تاریخی این روستا را چون جان شیرین دوست داشت و چه در دوران فعالیت حمام در پیش از انقلاب و چه در دوران تعطیلی آن تمام همت و تلاش خود را تا آخرین لحظات عمر پربار خود در حفاظت از این بنای تاریخی و ثبت شده در فهرست میراث ملی کشور به کار گرفته بود.
در پیگیری مسائل این حمام، هرچند که برخی مسئولین اداره ها و نهادها آزردگی خاطر ایشان را در اواخر عمرش فراهم کردند اما وی به واقع، یکی از میراثبانان واقعی و متولی حمام خزینه سنتی و تاریخی این روستا بود و در نهایت در سیزدهم آذرماه سال ۱۳۹۸ روحش آسمانی و جسمش رخ در نقاب خاک کشید و در محوطه امامزاده سلطان سید محمود خاوه ایی این روستا ماندگار شد.
جا دارد دهیاری این روستا تمام توان خود را در حفاظت و نگهداری این اثر ارزشمند ثبت شده در فهرست میراث ملی کشور را که یادگار خاندان معصومی در دوره مظفرالدین شاه قاجار است به کار گیرد تا یکی از نمادهای تاریخ، هویت و فرهنگ روستای خاوه و مقصد گردشگران علاقمند به میراث روستایی، همچنان استوار و گردشگر پذیر بماند.
💠 ورامین گردی
💠 @varamingardi