‌ ‌ 🔸 ما وقتی می‌گوئیم ، معمولا نظرمان عرفان ممسوخ و منحط گذشته است که جوهر عرفان نیست. مثلا همین "آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد..." یکی از سخنهای عمیق عرفان است. 🔹 انسان یک نسبتی با خدا و با وجود دارد. در قرون وسطی انسان بسوی کیفیت رفته و امروز بسوی "کمیت" می‌رود و قیاس کمی... من کمیت را می‌پسندم. یکی از ترقیات عظیمی که برای انسان امروز پیدا شده است همان سیر از "کیف" است به "کم" 🔸 ولی نسبت اصیل انسان "ورای" کم و کیف است. بی چون و چند است و بقول هندی ها "بی چون و چگون" است. عرفان اصیل بیان نسبت بی چون و چند و خارج از مقولات [انسان]و بحق است. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی 🔍 https://varastegi.ir/3030 🎙 سید احمد فردید ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌