🔸 در شرایط کنونی جهان و بهخصوص در وضع توسعهنیافتگی هر تغییر به سوی پیشرفت با برنامهریزی صورت میگیرد و برنامهریزی محدود در مدرنیته و مدرنیزاسیون است و با آن صرفاً مشکلات موضعی و موقت را میتوان رفع کرد و تا حدودی از پریشانی و بیهودهکاری و مشغول شدن به اختلافها و نزاعها و دشمنیها کاست.
🔹 اما جهان و آدمی و تفکر او را با برنامهریزی نمیتوان دگرگون کرد زیرا برنامهریزی براساس تفکر خاص ممکن میشود و مگر هرگز هیچ تحول بنیادی و گذر از یک دوران به دوران تاریخی دیگر با برنامهریزی صورتگرفته است؟
🔸 برنامهریزی، خود به دوره اخیر مدرنیته تعلق دارد نه اینکه مدرنیته را با برنامهریزی پدید آورده و آن را به قدرت کنونی رسانده باشند.
🔹 رو کردن به برنامهریزی نیز مقتضای ضرورتهای درون مدرنیته بودهاست و با آن هر کاری نمیتوان کرد و از طریق آن به هر مقصدی نمیتوان رسید.
🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی
✍🏻 دکتر داوری اردکانی
📗 کتاب بر نامه فیلسوف
🔖 صفحه ۷۵۸