شیخ جلال الدین علامه حائری (١٢٩٣-١٣٩٩ق)
فرزند شیخ علی
ایشان در کربلا متولد شد و تحصیلات خود را نزد جد و پدر و عموی خویش شیخ محمد صالح آغاز کرد سپس عازم نجف شد و از محضر سید محمد فیروزآبادی، ملامحمدعلی خوانساری، شیخ الشریعه اصفهانی بهره برد سپس به سامرا رفت و از محضر میرزا محمدتقی شیرازی بهره برد و موفق به کسب اجازات اجتهاد از بزرگان زمان خود چون علامه مازندرانی، سید محمد حسینی یزدی و شیخ محمد صالح مازندرانی گردید.
ایشان پس از تحصیل در نجف عازم بابل شد و مجلس درس و جماعت در مسجد جامع بابل برپا کرد.
ایشان در بابل نماز جمعه را اقامه میفرمود و با ایجاد گروه طرفداران مکتب قران با استعمار انگلیس و حزب توده و بهاییت علم مبارزه برداشت.
شیخ جلال‌الدین از حامیان امام خمینی بود و در حل مشکلات مردم همیشه پیشقدم بود و بین مردم و روحانیت نفوذ فراوان داشت.
رساله استصحاب ، مبانی تشیع و کتاب طهارت از آثار ایشان است.
شیخ جلال‌الدین در ۴ محرم در بابل درگذشت و در امامزاده قاسم کنار پدربزرگوارش مدفن یافت.
@varesoon_mazandaran