🛑 جناب سعدی و سخن 🛑 کلام موهبتی اعطا شده از سوی خداوند است. سعدی ضمن تأیید این نکته، زبان خردمند را کلید اندیشه‌های پر ارزش او می‌داند. این استاد چیره‌دست برای لب به سخن گشودن شرایطی قائل می‌شود. وی سخن گفتن بجا و به‌موقع را می‌ستاید و اذعان می دارد: لازم است انسان نزد خردمند سکوت پیشه کند تا بتواند از محضر او کسب فیض نماید. ولی از سوی دیگر، وقتی شرایط به لزوم سخن گفتن حکم کند، سکوت خطاست. سعدی مخالفت با این نسخه حکیمانه را نشان کم‌خردی می‌داند: اگرچه پیش خردمند خامُشی ادب است به وقت مصلحت آن به که در سخن کوشی دو چیز طیره عقل است: دم فروبستن به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی ازشرایطِ سخن گفتن، بیان با درنگ و تأمل است. مسلم است که این شیوه فرد را از پشیمانی دور می‌کند: مزن بی‌تأمّل به گفتار دم نکو گو وگر دیر گویی چه غم؟ #منبر_صلواتی #آفت_زبان @revayathavahekayatha @varesoon