سیّد بن طاووس در كتاب اقبالالاعمال، پس از ذكر دعاهاى وداع ماه رمضان، بیاناتى فرموده كه ترجمهاش بدین مضمون است:
🔽از وظایف شیعه امامیه؛ بلكه از وظایف امّت محمّدى این است كه در این اوقات و این فرصتها، متأسف و اندوهناک باشند براى محرومبودن از بركات فیض حضور، و سعادت ظهور حضرت مهدى تا خدا ببیند كه بر قدم صفا و وفا و اخلاص و ارادت به آن رهبران بزرگ ثابت و استوارند، و باید مضمون این شعر را از روى تأسف بگویند:
أُرَدِّدُ طَرْفَیْ فِی الدِّیَارِ فَلَا أَرَى
وُجُوهَ أَحِبَّائِی الَّذِینَ أُرِیدُ
زیرا مصیبت هجران و حرمان از لقاى امام، از مصیبت گذشتن ماه رمضان بزرگتر است.
⬅️اگر به فراق پدر مهربان یا برادر پشتیبان، یا فرزند عزیز گرفتار شوند، وحشتزده و ناراحت و غمناك مىشوند، درحالىكه بهره و انتفاع از پدر و برادر و فرزند، در برابر بركات و انتفاعات مهم ما از حضرت مهدى كه خلیفه خاتمالانبیاء و امام حضرت عیسى در نماز و ولىّ امور و برطرفكننده انواع گرفتارىها و بلیّات و مصلح تمام كارها است، ارزشى ندارد.
📚منبع: فروغ ولایت در دعای ندبه؛ تألیف آيت الله العظمی صافی گلپایگانی قدس سره
@varesoon