حضرت آیةالله آقای حاج سیّد محمّدمهدی موسوی بجنوردی، از اساطین حوزه‌های علمیّه، در ۲۲ صفر المظفر ۱۳۵۲ در بیت علم و فقاهت دیده به جهان گشود. وی فرزند ارشد سیّدالعلماءوالمجتهدین آیةالله میرزا حسن بجنوردی (صاحب موسوعۀ گرانسنگ القواعد الفقهیة) می‌باشد و مادر بزرگوارش نوادۀ زعیم عالی‌قدر جهان تشیع آیةالله سیّد ابوالحسن اصفهانی بوده است.
ایشان در ۸ سالگی به دستان جدّ معظم معمم گردید و تحصیل مقدّمات و سطح را نیز از همان دوران آغاز نمود. عمدۀ مباحث مذکوره را از والد گرانقدرش و اساتید زبدۀ آن هنگام همچون آیات شیخ مجتبی لنکرانی، شیخ صدرا بادکوبه‌ای، شیخ محمدطاهر آل‌راضی، سید عبدالأعلی سبزواری و سیّد مرتضی فیروزآبادی بهره برد و از اواخر دهۀ بیست شمسی در جلسات خارج فقه و اصول حضور پیدا کرد. بیش از دو دهه، از دروس عمومی و خصوصی والد معظمش بهره برد. علاوه بر ایشان، سالیان متمادی از مباحث آیات عظام شیخ حسین حلّی (اصول، طهارت و بیع)، حاج سیّد محمود شاهرودی (کتاب الحج) و حاج سیّد محسن طباطبائی حکیم (کتاب النکاح) بهره برد.
حضرت آیةالله بجنوردی از مبرزترین تلامذۀ مشارإلیهم بوده، دروس یادشده را برای جمعی تقریر می‌فرمود و سرانجام نیز اجتهادشان از سوی چهارتن از مراجع وقت نجف تصدیق شد.
معظم‌له از آغازین روزهای طلبگی به تدریس متون گوناگون پرداخت و جلسات مکاسب، رسائل و کفایۀ ایشان از دروس مطرح در حوزۀ مبارکۀ نجف اشرف بود. حضرات آیات و حجج اسلام والمسلمین شیخ شمس‌الدین واعظی، شیخ بشیر حسین نجفی، سید محمدجواد بجنوردی، سید محمد بجنوردی، سید عبدالصاحب حکیم، شیخ عبدالنبی نمازی، سید احمد مددی، سید علی متقی، شیخ محمداسماعیل شوشتری و سید محمد رئیسی گرگانی از جمله شاگردان آن دوران این فقیه عالی‌قدرند.
آیةالله بجنوردی در سال ۱۳۴۹ به ایران هجرت نمود و قریب نیم‌قرن منشأ خدمات علمی و مذهبی در پایتخت بود. دروس خارج معظم‌له از محافل مهم حوزوی بود که جمعی از فضلا در آن حضور پیدا کردند. از آن جمله می‌توان به حجج اسلام والمسلمین شیخ محمود امجد، سید محمدحسن ابوترابی‌فرد، شیخ محمدرضا فاضل کاشانی، سید حسین سبط‌الشیخ، دکتر سید محسن میری، دکتر مصطفی بروجردی، دکتر محمدجعفر علمی، دکتر محسن رهامی، دکتر محمود ارفع شیرازی، سید مسعود خامنه‌ای و آقایان دکتر محمدحسین بیات، دکتر حسین غفاری، دکتر منصور میرسعیدی، مهندس سید مجتبی حسینی، دکتر حسین کچوئیان، دکتر علی‌رضا هدایی و دکتر محمدکاظم رضازادۀ جودی اشاره نمود که اینک هریک منشأ برکات فراوانی در حوزه و دانشگاه می‌باشند.
این فقیه محقق، همواره علاوه بر تدریس، به تألیف و تحقیق نیز همت گمارده و آثار متعددی به رشتۀ تحریر درآورده است. در این شمار، کتاب الطهارة (در ۳ مجلّد)، کتاب البیع و تحریر الأصول (در ۲ مجلّد) در سال‌های اخیر روانۀ بازار شده است. همچنین تقریر مباحث آیتین میرزا حسن بجنوردی و شیخ حسین حلی، کتاب الصلاة و حواشی بر برخی کتب از جمله آثار مخطوط ایشان است.
معظم‌له بیش از چهار دهه و از ابتدای تأسیس مسجد الجلیل (واقع در خیابان شهید نامجو / گرگان سابق)، به پیشنهاد مرحوم آیةالله‌العظمی خوانساری، امامت جماعت این مسجد را عهده‌دار بود و مرجع و ملجئی برای مؤمنین به شمار می‌رفت.
@varesoon