بخش نخست گزارش همایش «حسین بن علی در آیینه عرفان، کلام و اندیشه سیاسی»🔻 حجت‌الاسلام : 🔹ادبیات مدرن کوشش می کند که مجازات را پنهان کند تا آن جایی که همیشه رسانه ها فاش می کنند ولی دولت این مسئله را پنهان می کند. ادبیات کلاسیک استراتژی دولت فاش سازی خشونت بود یعنی از طریق برملا کردن و چیزی به نام استراتژی «هراس» ایجاد می شد. 🔹هراس از دیدن خشونت پیدا می شد. امام سجاد(ع) به همین مسئله اشاره می کند. زندگی آن حضرت همیشه با بیماری گره خورده بود به دلایلی این اتفاق افتاد و حتی مادرشان نیز از بیماری خاصی رنج می برد و زود از دنیا رفت. 🔹اما همین انسان که آدمی تصور نمی کند چنین ادبیات شفاف و کوبنده و ویرانگری داشته باشد به ناگاه فضا را تغییر می دهد. کسی امام سجاد(ع) را به آن مراسم دعوت نکرده است و به ایشان زمان صحبتی داده نشده است اما با چند دقیقه ایراد سخن اهل مجلس را وادار به احترام می کند. در حالی که تحت شدیدترین فشار روحی، ذهنی، جسمی و امنیتی قرار دارد و آن کلمات را مطرح می کند. دکتر : 🔹برخی تحصیل کردگان که در فضای مجازی بسیار سخنرانی می کنند و این روزها عادت کرده اند بی محابا به امام حسین(ع) بتازند و شگفت آور است که بخشی از این گویندگان معتقدند که از حسین(ع) نمی توان آموخت. 🔹برای من همیشه این سوال مطرح بود که بر اساس چه پشتوانه نظری می گویند که از حسین(ع) نمی توان آموخت و چقدر پژوهش و تحقیق در این زمینه انجام شده که در نهایت این نتیجه گیری حاصل شده است؟ 🔹معتقدم عاشورا یک حادثه واقعا استثنایی است، حتی اگر منابعی هم نداشتیم که امروزه منابع غنی از عاشورا داریم، خود عاشورا رویداد عجیبی است یعنی اسنادی که از دوران شاگردان امام صادق(ع) به دست آمده و نقد هایی که در تاریخ مطرح شده که بخشی از آنها در تاریخ طبری ذکر شده است. در همان واقعه اگر نگاه کنیم ما با یک حادثه تحسین برانگیز و ماجرای شکوهمند مواجه هستیم. 🌐 yon.ir/otTOe 🆔 @vasael_ir