گزارشی از «ششمین نشست اساتید منتخب علوم انسانی اسلامی با موضوع جامعه شناسی اسلامی»🔻 حجت الاسلام : 🔹اگر در نظریه سازی به مدل و چارچوب مشخصی برسیم در واقع نظر تولید می‌شود که مسیر اصلی در این صورت در علوم انسانی پیموده می‌شود و از طرفی راهبرد قیاسی و استقرائی در علوم اجتماعی است و باید به این جواب رسید که برای رسیدن به مفهوم از چه مسیری می‌توان گذر کرد. 🔹بحث هائی که از لحاظ قرآنی وارد می‌شویم با نگاه استقرائی است که جامع باید باشد؛ درباره تشریح این مسأله به عنوان مثال می‌توان به مجموعه عواملی که در آیات و روایات در بی ثباتی خانواده موثر است اشاره کرد که اگر به صد عامل برسد فقط ناظر به جامعه نیست و کلی است و حتی جنبه انتزاعی می‌توان برای آن قائل شد. 🔹اگر بتوان این کار را انجام داد در واقع به نظریه سازی نزدیک شده ایم و در عین حال نیاز است تا عامل اصلی مشخص شود که کدام اثرگذارترین است که بقیه عوامل را تحت الشعاع قرار می‌دهد؛ در این قسمت بحث فطرت گرائی و عرفی شدن مطرح است که این دو عامل تعیین کننده هستند. : 🔹 قرائت شما را به عنوان مراحل نظریه سازی علوم اسلامی می‌پذیرم چراکه نگرش تک پارادیمی نداریم و ما در حال شدن هستیم. 🔹شما استقرار را از نصوص شروع کردید و علوم اجتماعی از حیات اجتماعی است و این در حالی است که جامعه شناسی سکولار ادعا دارد که از خود واقعیت و متن اجتماعی شروع می‌کند. 🔹شما باید از واقعیت شروع کنید و در مقام واقعیت موجود به متن دینی رجوع کنید چراکه نمی‌شود بسیاری از آیات و روایت را کنار هم گذاشت که با واقعیت‌ها ربطی ندارد که در این صورت مدل تجربی مستخرج شما نسبتی با واقعیت نخواهد داشت. 🌐 vasael.ir/0003rc 🆔 @vasael_ir