🔸من فوروارد می‌کنم، پس هستم 🔹رسانه از زمان ورود به چرخه مصرف جامعه، با افزایش گزینه های انتخابی برای مصرف بشر نه تنها باعث آزادی عمل بیشتری نشده که با خود سردرگمی و تحیر را به همراه آورده است. به قول هربرت سیمون، برنده جایزه نوبل: «غنای اطلاعات، فقر توجه می آورد». 🔹این تحیر و سردگمی که ناشی از سرریز اطلاعاتی بشر می باشد، باعث شده نسخه درمانی جدیدی از طریق جریان های رسانه ای تدوین و تبلیغ شود به نام «در لحظه زندگی کن». 🔹در این میان آنچه که در شبکه های اجتماعی امروزه مشاهده می شود، ادامه همین طرز نگاه بوده که بدون توجه به پروسه چرایی چیستی نتایج یک خبر و حادثه، فقط لحظه را دیده و حوصله ای برای واکاوی و تحقیق بیشتر ندارند و برای جانماندن از قافله مصرف اطلاعات و لذت بردن از حضور در فضای مجازی، صرفا لحظه را گزارش و فوروارد می کنند. 🔹فقدان سواد رسانه ای در سیستم اجتماعی و اوردوز اطلاعاتی مردم، باعث شکل گیری هویت جدیدی در فضای اجتماعی شده که می توان چنین تعبیر نمود: من فوروارد می کنم پس هستم... 🔹زبان حال جامعه امروز ما در فضای مجازی این است که چون شناسایی منبع و توجه به نتایج نفع و ضرر یک خبر، کاری زمان بر با چاشنی عقلانیت و مهارت رسانه ای است، پس فوروارد می کنم تا از گمنامی به در آیم. 🔹نتیجه چنین کنش های فاقد عقلانیت، چیزی جز تشدید از خودبیگانگی و بازتولید و تقویت نظام سرمایه داری به عنوان عقبه رسانه های جریان اصلی جهانی نخواهد بود و نتیجه ای جز ظلم و بی عدالتی مهار نشده نخواهد داشت. 📝 علیرضا محمدلو 🌐 vasael.ir/0004DZ 🆔 @vasael_ir