بابا سلام! رفتی و ما را کتک زدند عمه سوار یک شتر بی‌جهاز شد موی مرا کشیده و سیلی به من زدند رفتی، زبان شمر و سنان هم دراز شد دندان من شکسته، بماند برای چه! بابا نپرس از من و از گوشواره‌ام تنها مرا نگاه کن و قصه را بخوان از چهره‌ی تکیده و از گوش پاره‌ام تو روی نیزه بودی و من گم شدم پدر ترسیدم از تهاجم اسبان بی‌مهار بابا کشید مرد عرب معجر مرا لرزیدم از نگاه غضبناک آن سوار از بس که سخت بوده سفر بی‌‌تو و عمو آزرده و ملولم و زخمی و خسته‌ام من هم شبیه مادرمان بعد میخ و در دلتنگ و قدخمیده و پهلوشکسته‌ام سر را گذار بر سر زانوی دخترت امشب شده‌ست نوبت من مادری کنم با بوسه و نوازش و شیرین‌زبانی‌ام حالا که آمدی، ز تو من دلبری کنم از بس زده است بوسه به رگهای سرخ تو خون می‌چکد ز گونه و لبهای دخترت دارم هزار قصه برایت از این سفر دیگر نمی‌شوم به خدا دور از بَرت ✍ناهید رفیعی ◾️وطنز | بهترین شعرهای طنز ◾️ 🆔بله: ble.ir/vatanz 🇮🇷 🆔ایتا: eitaa.com/vatanz_ir 🇮🇷 🆔تلگرام: t.me/vatanz_ir 🇮🇷