رفیق‌بازی کار هر کسی نیست، رفیق‌بازی هنر بزرگی است که فقط آدم‌های اهل دل می‌توانند و می‌دانند چگونه باید انجام دهند، رفیق خوب کسی است که می‌داند چگونه باید هوای رفیقش را داشته باشد. در این چند ماهی که از جنگ در لبنان گذشته، عکس‌های بسیاری از رفقایی که یکی یکی توسط یک دشمن به شهادت رسیدند منتشر می‌شود که آدم در حسرت می‌ماند. همیشه حسرت جوانان لبنانی را می‌خوردم، تنها کسانی هستند که وقتی می‌بینم‌شان احساس می‌کنم در سال 1357 تا 1367 هستم، روزگاری که انقلاب خمینی کبیر در ابتدای راه قرار داشت و اخلاص از سر و روی بسیاری از جوانان می‌بارید، کسانی که رفتند و 10 سال با ضدانقلاب و خائن‌ها و دشمن متجاوز جنگیدند. خلوص رزمندگان لبنانی، دل آدم را می‌برد. نمی‌دانم همانگونه که ما ایرانی‌ها بعد از مسلمانی دین اسلام را با علم و دانش در همه حوزه‌ها قدرتمند کردیم و در نسخه‌های مختلف به جهان معرفی کردیم، امروز لبنانی‌ها هم دارند همان کار را با ما می‌کنند... نمی‌دانم این چه حسی است، گاهی اوقات ساعت‌ها به چهره این جوان‌ها و پیران خوش‌سیما و نورانی نگاه می‌کنم و حسرت می‌خورم که انقلاب خمینی (ره) با آن‌ها چه کرد، حاج قاسم با آن‌ها چه کرد و ما امروز باید چه کنیم... یاد و خاطره تک تک شهدا بخیر، همه آن‌هایی که عاشقانه توسط شرورترین دشمنان انسانیت و خدا آسمانی شدند و تا زمان شهادت، کمتر کسی آن‌ها، خلوص‌شان و دل دریایی و بزرگ‌شان را می‌شناخت... @SyrianKhabar