وِلاتی وَرزُنه‌یی
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام، به زبان وِلاتی و گویش ورزُنه‌ای. (بخش ششم) پِیه اَز ره یارَسسا شاد
بییُمِیند هِر داشُن تا بِرگه گِنجه دُ تایی رَددی هَم، بَنجه رو بَنجه دَمی گِنجه دُتی وایسا رو یَگ یا مُنه جُـنُش نَدا زُنی اُ پاها سَلامُش کَ اُ نیزیک بُ هانینگو سِرُش بالا کَ پُره بینو کی بو؟ چِشاشُن گُ رو هَم کَفت، دُنیا وایسا مُنه دیریا دی یَگ دیریابی رَسسا... ادامه دارد... دوشنبه، ٢٧ فروردین‌ماه ١۴٠٣ @velati