نبیّ مکرم اسلام درباره علم آموزی می فرمایند: «اُطلبُوا العِلمَ و لو بالصين فانّ طلبَ العِلم فريضة علي كل مسلمٍ؛ به دنبال دانش (حتي به دورترين نقطه) به چين برويد؛ زيرا فراگيري دانش بر هر مسلماني واجب و لازم است» (وسائل الشيعه، همان، ج18، ص14؛ و بحاراانوار، ج1، ص180.) رابطه میان علم و دین، اگرچه در مجامع علمی و با چارچوب مشخص به درستی مورد بحث و گفتگو قرار می گیرد اما برخی ساده اندیشان با الگو برداری ظاهری از این مباحث سعی دارند به مخاطبان خود اینگونه القاء کنند که "جمع بین دعا و دارو امکان پذیر نیست" در حالی که این دو هیچ منافاتی با یکدیگر ندارند. انسان با توکل بر خدا و با استعانت از او و امید به شفائش نزد طبیب می رود و از او دستور درمانش را می گیرد. مگر غیر از این است که هم درد و هم درمانش همه مخلوق خدا هستند؟ حسین, [۱۴.۱۱.۲۰ ۱۸:۰۰] *متن شبهه بيش از ٨ ماه است كه ويروس كرونا جان شيعيان خردباخته و خرافاتى را ميگيرد! اما هنوز هيچ كدام از ١٤ معصوم و ائمه اطهار ، عباس بى دست، معصومه قم، رقيه در سوريه، گلوى نازك على اصغر، فاطمه لاى در مانده، فرق شكافته على و استخوانهاى پوسيده امامزاده هاى ريز و درشت، هيچ غلطى نكرده اند! مگر نگفتيد اين گنبدهاى طلا شيعيان را شفا ميدهد و آنها را محافظ ميكند؟ مگر نگفتيد اين مملكت امام موهوم زمان است و از شيعيان محافظت ميكند؟ كشته هاى كرونا در ايران و عراق بيداد ميكند، پس كجا رفت آن همه كرامات و معجزات و شفاعت و خشتك دراندن روى منابر؟ چرا مراجع زالوصفت شيعه خفه خون گرفته اند؟؟ *پاسخ به شبهه* این که یک نادان یا از روی نادانی یا برای مطرح کردن خودش؛ حرف عجیبی بزند؛ یا یک شیاد برای جلب توجه عوام مطلب عجیب نادرستی را منتشر کند قابل پیش‌گیری نیست؛ اما باید اکثریت جامعه به حدی از دانش و آگاهی برسد که کسانی که به این روش قصد مطرح کردن خود را دارند، یا برای جذب دنبال‌کننده مطلب جذاب زیان‌باری را منتشر می‌کنند مورد تقبیح قرار گیرند و از آن‌ها روی گردانده شود، نه این‌که انبوهی کاربر آن مطالب را در گروه‌های مختلف بازنشر کنند! و در پیِ آن نقل محافل حقیقی هم بشود. حد دانش و آگاهی برای روی‌گردانی از مطالب بی‌اساس حد چندان زیادی هم نیست. خوب است بدانید که مسلمانان، با تمام اعتقادی که به دعا و شفا داشتند، جزو پیشرفت دهندگان دانش پزشکی بوده و مؤسس مجهزترین بیمارستان های عصر خود در جهان بوده اند. ویل دورانت (نویسنده تاریخ تمدن) درباره یکی از بیمارستان‌های دوران تمدن اسلامی می‌نویسد: «... در سال 684 هجری، بیمارستان منصوری را در قاهره ساخته شد. درمحوطه این بیمارستان، حوض‌ها وجوی‌های آب و هوای خنک قرار داشت. برای بیماران، بخش‌های مختلفی به وجود آورده بودند، از جمله چند آزمایشگاه، یک داروخانه عمومی، کلینیک‌های کمک اولیه، چند آشپزخانه، حمام، کتابخانه، نمازخانه و یک سالن سخنرانی. برای بیماران روانی مناظر دل انگیزی با آب و فواره و گل فراهم شده بود. تمام بیماران از غنی و فقیر، آزاده و برده، به طور مجانی معالجه می‌شدند. به بیمارانی که باید در منزل استراحت کنند، به اندازه کافی پول پرداخت می‌شد. تا مجبور نشوند فورا به کار بپردازند. بیمارانی که به بی‌خوابی مبتلا بوند، به موسیقی و قصه گویی گوش می‌دادند. برای مراقبت از دیوانگان نیز تیمارستان ساخته شده بود...» مقاله: بررسی ساختار و تشکیلات بیمارستان ها در تمدن اسلامی https://ijme.tums.ac.ir/article-1-6224-fa.pdf اساس دین ما بر پایه علم و عقلانیت است، ما با عقل و با کشف روابط پدیده های منظم عالم پی به وجود خالقی عالم، قادر و حکیم می بریم. حال چطور ممکن است که باب علم و دانش را ببندیم؟ در هیچ جای تاریخ سابقه نداشته است مشکلات اینچنینی جوامع با صرفِ دعا و معجزه الهی برطرف شود بلکه همواره تلاش و کوشش انسان درکنار دعا و توکل به خداوند کارساز است. این از تعالیم دینی ماست که خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند:وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ / و در کارها، با آنان مشورت کن! اما هنگامی که تصمیم گرفتی، (قاطع باش! و) بر خدا توکل کن! زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد.(آل عمران - 159) از این آیه استفاده می‌شود که توکل باید حتما بعد از مشورت و استفاده از همه امکاناتی که انسان در اختیار دارد قرار گیرد. هیچ دین و هیچ پیامبری ادعا نکرده که می خواهد انسان ها را از درد و رنج های مادی با معجزه و دعا نجات دهد. پیامبران می گویند: ای مردم، خدای یکتا که خالق همه چیز هست را بپرستید، به او شرک نورزید و در میان خود به عدالت رفتار کنید. خداوند متعال دین خود را برای هدایت انسان به سمت کمال و سعادت نازل می کند.