-وصال
نمی‌دانم خدا چه سرنوشتی مقدر کرده اما این را خوب می‌دانم که این پسر حالا برگی از تاریخ است؛ قربانی مظلوم و معصومِ خشونت. این چشم‌ها، این دست‌ها، این صورت معصوم یک نماد است، یک نشانه‌ی روشن از مظلومیت ملتی که گرگ‌ها برای دریدنش دندان تیز کرده‌اند. آرتین، آرمیتای این دوره و زمانه است؛ روح معصومی که قربانی کینه و نفرتِ دشمن شد؛ فرشته‌ای که هنوز درست‌ و حسابی خندیدن نیاموخته، باید به‌گریه عادت کند؛کودکی که‌آرزوهای‌رنگارنگش سیاه شد. آرتین، روحِ روزگارِ ماست، روح زخمی و خسته و داغ‌دیده‌ی این سرزمین. نباید کم‌بگذاریم. او است‌‌فرزندزخم‌خورده وداغ‌دیده‌ی سرزمینی که معلم مقاومت است. مقاومتی مظلومانه اما سرافراز... 💔