«هو الحکیم» به ما حمله می‌کند که چرا بعد از بازی «ولز» خوشحالی کردید، مردم داغدار هستند و...، بعد از بازی «آمریکا» خودشان از شادی می‌رقصند ... به دین اعتقادی ندارند، ولی «چهلم» می‌گیرند... هر عقیده‌ای محترم است، ولی موقع خواندن «قرآن» باید کف و سوت زد (درحالی که عزادارند!) و به لباس روحانیت جسارت کرد گاهی هم چادر از سر محجبه‌ها کشید... مرگ بر دیکتاتور می‌گویند، ولی به طرف مقابل با هو کردن، حتی اجازه حرف زدن نمی‌دهند! شاید گاهی «رضاشاه روحت شاد هم بگویند.»_او که دیکتاتوری اش بر همه واضح است_. فوتبال برایشان سیاسی نیست، ولی تمام تلاششان را می‌کنند تا ایران از جام‌جهانی حذف شود! مخالف سرسخت اعدام قاتل‌ها هستند، چون اعدام خشونت است، «آرمان» را زجرکُش می‌کنند و با کُلت «براتی» را شهید می‌کنند... شعارشان آزادی است، ولی اگر یکی از چهره‌های مشهور با آن‌ها همصدا نشود، آنچنان فحش‌هایی نثار او می‌کنند که درس عبرت بقیه شود. سیزده فروردین به «سلام فرمانده» اعتراض می‌کنند که زمان شادی، مردم را غمگین کرده‌اید، همین «سلام فرمانده» در ورزشگاه آزادی خوانده می‌شود، فریاد بلند میکنند که آقااا چه نشسته‌اید که مردم آبادان عزادار حادثه‌ی متروپل‌اند و اینها کنسرت و شادی به راه انداخته‌اند... تناقضات این جماعت یکی دو تا نیست، به این‌ها هم ختم نمی‌شود. تنها اصلی که سر آن ایستاده‌اند و از آن کوتاه نمی‌آیند، «حمله به جمهوری اسلامی ایران» است و دیگر هیچ چیز مهم نیست، حتی اگر به چنین تناقضات آشکاری برسند... م.ترابی✍ ویدیوچکـ / @videocheck_media 💢 رسانه ای متفاوت برای شما☝️