﷽ 🎇⛏ اشتغال (۲۴): ⛏ استحباب ميانه‏روى در طلب روزى: ⚡️ - ابوحمزه ثُمالى از امام باقر (ع) روايت مى‏كند كه پيامبر اكرم (ص) در حجة الوداع فرمود: "آگاه باشيد كه روح الامين [جبرئيل (ع)‏] در قلب من دميد، كه به يقين هيچ‏كس نمى‏ميرد تا به طور كامل روزى‏اش را مصرف كند. پس از خدا بترسيد و در طلب [روزى‏] ميانه‏روى و اعتدال پيشه كنيد. و تأخيربخشى از روزى هرگز شما را به جستجوى آن به وسيله برخى گناهان وادار نكند؛ زيرا به يقين خداوند - تبارك و تعالى - روزى را از راه حلال ميان خلق خويش تقسيم كرد و از راه حرام ميان‏شان تقسيم نكرد. پس هر كس از خدا پروا كند و بردبارى نمايد، خداوند روزى‏اش را از راه حلال به وى خواهد بخشيد و هر كس پرده حجاب را بدرد، شتاب كند و روزى‏اش را از غير حلال بردارد، به همان اندازه از روزى حلالش كاسته مى‏شود و در قيامت عليه او محاسبه مى‏شود". نظير اين حديث در كتاب المقنعه و كتاب التمحيص نيز آمده است؛ با اين تفاوت كه در كتاب المقنعه تا جمله: «و در طلب [روزى‏] ميانه‏روى و اعتدال پيشه كنيد»، گزارش شده است و در كتاب التمحيص پس از جمله: «و تأخيربخشى از روزى، هرگز شما را به جستجوى آن به وسيله برخى گناهان وادار نكند»، اين جمله افزوده شده است: «زيرا حتماً جز از راه اطاعت نمى‏توان به آنچه نزد خداوند است، دست يافت.» ⚡️ - ابوحمزه ثمالى از امام باقر (ع) روايت مى‏كند كه فرمود: "رسول خدا (ص) در حجة الوداع سخنرانى كرد و فرمود: اى مردم، به خدا سوگند! هيچ چيز نيست كه شما را به بهشت نزديك و از آتش دور گرداند مگر آن‏كه شما را به آن فرمان دادم. و هيچ چيز نيست كه شما را به آتش نزديك و از بهشت دور گرداند، مگر آن‏كه شما را از آن بازداشتم. آگاه باشيد كه روح الامين در قلب من دميد كه به يقين هيچ‏كس نمى‏ميرد تا روزى‏اش را به طور كامل مصرف كند. پس تقواى الهى پيشه كنيد و در طلب روزى ميانه‏رو باشيد و تأخيربخشى از روزى، شما را وادار نكند تا آن را از راه غير حلال بجوييد؛ زيرا يقينا جز به وسيله اطاعت خدا نمى‏توان به آنچه نزد اوست، دست يافت". ⛏ (منابع فقه شیعه، ج 22، ص 91). ...................................... 💥 《بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيم، وَ الْعَصْرِ، إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ، إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ》. (عصر، ۱-۳) ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍی ﺧﻮﺏِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ. ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﺳﻠﺎم ﻗﺴﻢ! (١) ﻛﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ‌ﻫﺎ ﻧﻮﻋﺎً ﺳﺮﻣﺎﻳﮥ ﻋﻤﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺑﺎﺯﻧﺪ! (٢) ﻣﮕﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺳﻠﺎم ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺧﻮﺏ ﺑﻜﻨﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ‌ﺩﺍﺭ‌ی ﺍﺯ ﺣﻖ ﻭ ﻛﻤﮏ‌ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﺻﺒﺮ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻛﻨﻨﺪ. (٣)