💢 علامه محمدتقی جعفری (ره) 🔸علامه جعفری، به سال ۱۳۰۲ ش در تبریز چشم به جهان گشود. وی خواندن و نوشتن را پیش از آغاز دبستان، از مادر فرا گرفت و پس از پایان دروس ابتدایی، وارد حوزه علمیه طالبیّه تبریز شد، سپس در طلب دانش، راهی تهران و قم شد. 🔹او در تهران و قم از محضر فقها و حکمایی چون: میرزا مهدی آشتیانی، شیخ محمدرضا تنکابنی و میرزا محمدتقی زرگر تبریزی بهره‌هایی شایان برد. به دنبال آن، به سبب بیماری و رحلت مادر، به تبریز برگشت و در درس آیت‌الله شهیدی حضور یافت.‌ 🔸اندکی بعد با اصرار استاد راه نجف را در پیش گرفت. حضور ۱۱ ساله محمدتقی جعفری در دانشگاه دینیِ نجف و حضور در حلقه درسی علمایی همچون سیدابوالقاسم خویی و آیت‌اللّه‌ حکیم‌ و همچنین هم‌اندیشی با محمدرضا مظفر فیلسوف، فقیه و منطقیِ نواندیش در نجف و احمد امین ریاضیدان عراقی؛ تاثیر شگرفی در شکل‌گیریِ شخصیت علمی و عملیِ جعفری داشت، به گونه‌ای که در سن ۲۳ سالگی موفق به اخذ درجه اجتهاد از شیخ محمدکاظم شیرازی شد. 🔹ایشان پس از اتمام تحصیلات، در خلال سال‌های دهه ۳۰ به ایران بازگشت و در مدت زمانی نه چندان زیاد، توانست تالیفاتی پرشمار و عمدتاً بدیع از خود به یادگار نهد، که از مشهورترین آنها می‌توان به مجموعه ۱۵ جلدیِ «تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی» و «ترجمه و تفسیر نهج البلاغه» در ۲۷ مجلد اشاره کرد. 🔸علامه محمدتقی جعفری پس از عمری تلاش و تکاپو، در ۲۵ آبان سال ۱۳۷۷ ش به رحمت ایزدی پیوست و در دارالزهد حرم مطهر امام رضا (ع)، به خاک سپرده شد. جهت مطالعه‌ی بیشتر👇👇👇 📲 wikifeqh.ir/علّامه_محمّدتقی_جعفری 🆔 @wikifeqh