همان‌طور که مکان، مخلوق خالق است، زمان نیز مخلوق خالق است. برخی بر این مخلوق، چیره می‌شوند (چه با ریاضت، چه با عبادت) که اصطلاحا، طی‌الارض نامیده می‌شود. اما بسیار بسیار کم‌اند آنانی‌که بر عنصر زمان، مسلط می‌شوند. @wiki_mahdaviat_ir امام هر عصر، عالی‌ترین شخصی است که بر زمان و مکان (توأمان) بإذن‌الله تسلط دارد. می‌تواند هر "جایی" باشد؛ می‌تواند هر "وقتی" باشد. فهم "هر جا" بودن راحت است اما برای "هر وقت"، تعمق و تتبع بیشتری باید … 👇 1⃣ در حیطه اختیارات الهی، مفهوم زمان برای امام، مانند ما مامومین نیست. امام می‌تواند اماکنی را بییند که مامونین نتوانند؛ نیز می‌تواند اوقاتی را ببیند که دیگران نتوانند. 2⃣ امور هیچ‌گاه در هستی نابود نمی‌شوند. وقتی "هست" شدند، دیگر "نیست" نمی‌شوند. (الی یوم القیامة) همه چیز می‌ماند "في کتاب معلوم" هرچند ما گمان می‌کنیم که دیگر آن عمل تمام شده است. @wiki_mahdaviat_ir ⏪ امام، محیط بر مکان و محیط بر زمان است. امام، عاشورا را به‌گونه‌ای می‌بیند که گویی همان لحظه در مقابل‌ش در حال رخ دادن است؛ به زبان ساده، مانند یک پخش زنده. گویی همان لحظه در حال وقوع است. امام، در همان لحظه و مکان، می‌بیند که اکنون جنگ شروع شده است؛ اکنون یاران به میدان رفتند؛ اکنون بنی‌هاشم … اکنون‌ها را پشت‌سر هم می‌بیند. @wiki_mahdaviat_ir فلذا حوادث عاشورای۶۱هجری، آن‌به‌آن و نو به نو برای امام امروز ما تجدید می‌شود، برای همین هست که، رزق محرم هر سال، با سال‌های قبل و بعد آن فرق می‌کند.