💠
تربیت در قرآن
🔻 در قرآن کریم، مشتقّات تربیت چندین بار به کار رفته است، از جمله:
👈 «
و تری الارضهامده فاذا انزلنا علیها الماء اهتزّت و ربت؛ [۱] زمین را خشک و بیحاصل میبینی، پس هنگامی که باران فرو میفرستیم تکانی میخورد و رشد و نموّ گیاهان در آن آغاز میشود.»
👈 «
و قل ربّ ارحمهما کما ربّیانی صغیرا؛ [۲] بگو خدایا والدینم را مورد رحمت خود قرار ده همانطوری که آنان مرا در کودکی مورد لطف و رحمت خویش قرار دادند.»
✍️ بعضی از محققان میگویند: ربّ در جمله «ربّیانی» از مادّه ربو است نه از ماده ربب چون معنای تربیت، در نوع مواردی که به کار رفته عبارت است از نموّ و زیادت جسمانی و پرورش مادّی؛ و تربیت و سوق دادن به کمال و سعادت معنوی در اغلب موارد ملاحظه نشده است، البتّه تربیت به مفهوم عامّ آن همه مراتب نشو و نما و زیادتی را - اعم از مادی و معنوی - شامل میشود.
✅ بنابراین واژه «تربیت»، - با توجه به ریشه آن - به معنای فراهم آوردن موجبات فزونی و پرورش است. علاوه بر این، تربیت به معنای تهذیب و از بین بردن صفات ناپسند اخلاقی نیز به کار رفته است.
🌸 با این نگرش که تهذیب اخلاقی مایه فزونی مقام و منزلت معنوی است و از این حیث میتوان تهذیب را نیز تربیت دانست.
📚 پی نوشت:
۱. حج/سوره۲۲، آیه۵.
۲. اسراء/سوره۱۷، آیه۲۴.
جهت مطالعهی بیشتر👇👇👇
📲
wikifeqh.ir/تربیت_دینی
🆔
@wikifeqh