🔸حاج میرزاحسین خلیلی، فقیه و مرجع تقلید امامی ابتدا نزد پدرش حاج میرزا خلیل، و برادرش حاج ملاعلی، درس خواند و پس از اتمام مرحله سطح، در محضر محمدحسن نجفی (صاحب جواهر) و بعد از وفات او در محضر شیخ انصاری تحصیل کرد. 🔹‌‌وی پس از وفات شیخ محمدحسین کاظمی، یکی از مراجع تقلید شد و در پی رحلت میرزای شیرازی، از بزرگترین مراجع تقلید به شمار آمد و مقلدان فراوانی در ایران و هند و عراق و دیگر بلاد اسلامی یافت. 🔸در حلقه درس او فقهای نامداری شرکت می‌کردند از آن جمله: آقاضیاءالدین عراقی، آقاحسین نجم آبادی، سیدمیرزاآقا دولت آبادی، سیدمحمد لواسانی و شیخ مرتضی آشتیانی. آقابزرگ طهرانی، میرزاعلی اکبر همدانی، شیخ محمد طالقانی و شیخ محمدحسین کاشف الغطاء از او اجازه روایت گرفتند. 🔹‌‌به امور سیاسی و اجتماعی ایران حساس بود. اقدامات او بسیار مؤثر بود و موجب عزل امین السلطان شد. 🔸با آغاز نهضت مشروطه، تهرانی همراه با آخوند خراسانی و ملاعبداللّه مازندرانی از آن حمایت نمود. 🔹‌‌ایشان فردی متقی و به قرائت ادعیه و زیارات مداومت و مراقبت داشت. 🔸تهرانی در شوال ۱۳۲۶ در مسجد سهله وفات یافت و پیکرش تا نجف تشییع و در آنجا، کنار مدرسه ای که بنا نهاده بود، دفن شد. در ایران و هند و عراق برای او مراسم سوگواری برگزار کردند و بازار تهران چند روز تعطیل شد. 🔹‌‌پس از وفات تهرانی، شایع شد که وی با زهر مسموم شده است و حتی او را «ذبیح اعظم» و «شهید اکبر» خواندند. مطالعه کامل مقاله👇👇👇 📥 wikifeqh.ir/میرزا_حسین_خلیلی_تهرانی 🆔 @wikifeqh