🔻‌ابن‌خُزَیمه ابوبکر محمد بن‌ اسحاق‌ سُلَمی‌ نیشابوری، ملقب‌ به‌ امام‌ الائمه‌، محدث‌ و فقیه‌ نیشابوری بود. 🔹وی در حوالی‌ ۲۴۰ق‌ برای کسب‌ دانش‌ از نیشابور به‌ مرو و مروروذ رفت‌ و به‌ ری، بغداد، کوفه‌، بصره‌، عبّادان‌ (آبادان‌ کنونی‌)، جزیره ابن‌عُمَر، شام‌، قاهره‌، اسکندریه‌ و حجاز نیز سفر کرد. 🔸از بررسی‌ آثار موجودِ ابن‌خزیمه‌ و منابع‌ دیگر برمی‌آید که‌ وی از استادان‌ بسیاری بهره‌ برده‌ و عده‌ای از مشایخ‌ روایی‌ صاحبان‌ صحاح‌ ستّه‌ از مشایخ‌ روایی‌ او نیز بوده‌ و حتی‌ خود بخاری و مسلم‌ نیز از وی روایت‌ کرده‌اند. 🔹از شاگردان‌ و راویان‌ او نیز می‌توان‌ از ابن‌حبّان‌ بستی‌، ابوعلی‌ نیشابوری، ابوحامد بن‌ شرقی‌، علی‌ بن‌ حسین‌ بن‌ بابویه‌ قمی‌ یاد کرد. 🔸نام‌ ابن‌خزیمه‌ در علم‌ قرائت‌ به‌ عنوان‌ راوی عِمران‌ بن‌ موسی‌ قزّاز دیده‌ می‌شود. 🔹او فقه‌ را از شاگردان‌ شافعی‌ فرا گرفت‌، ولی‌ از مباحث‌ پراکنده او در صحیح‌ برمی‌آید که‌ به‌ دیگر مذاهب‌ فقهی‌ حتی‌ امامی‌ و خارجی‌ نیز آشنا بوده‌ است‌. 🔸او در عقیده‌ سلفی‌ بود و همچون‌ دیگر سلفیان‌ در مسایل‌ توحید با اساس‌ قراردادن‌ ظاهر آیات‌ و روایات‌، صفات‌ خداوند را بدون‌ تأویل‌ حمل‌ بر ظاهر می‌کرد و در عین‌ حال‌ از تشبیه‌ دوری می‌جست‌. 🔹در باب‌ امامت‌ به‌ تفضیل‌ امام‌ علی‌ (ع‌) بر عثمان‌ قائل‌ بوده‌ و کسی‌ را که‌ با او به‌ منازعه‌ برخاسته‌، باغی‌ شمرده‌ است‌. 🔸ابن‌خزیمه‌ نویسنده‌ای پرکار بود، حاکم‌ نیشابوری آثار وی را افزون‌ بر ۱۴۰ کتاب‌ می‌داند. مطالعه کامل مقاله👇👇👇 📥 wikifeqh.ir/ابن‌خزیمه 🆔 @wikifeqh