🔸نفاق و منافقان🔸 "منافق" واژه‌ای است قرآنی که از ماده نفق و نفاق گرفته شده و در لغت به معنی خارج شدن و تمام شدن است و در اصطلاح کسی است که در باطن کافر و در ظاهر مسلمان است:«یَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ» [آل عمران/167]«می‌گویند آنچه را که در دل‌هایشان نیست». وجه تسمیه منافق از "نفق" بمعنی نقب است که از راهی به دین وارد و از راه دیگری خارج می‌شود. در قرآن کریم آیات فراوانی به موضوع منافقین می‌پردازد تا آن‌جا که سوره‌ای مستقل نیز در شرح حال آن‌ها به نام منافقون نازل شده و این مطلب بیان کننده اهمیت موضوع است. مساله نفاق و منافقان در اسلام از زمانی مطرح شد که پیامبر به مدینه هجرت فرمود و پایه‌های اسلام قوی و پیروزی آن آشکار شد، و گرنه در مکه تقریبا منافقی وجود نداشت، زیرا مخالفان قدرتمند هر چه می‌خواستند آشکارا بر ضد اسلام می‌گفتند و انجام می‌دادند و از کسی پروا نداشتند و نیازی به کارهای منافقانه نبود، لذا دشمنان شکست خورده، برای ادامه برنامه‌های تخریبی خود تغییر چهره داده، ظاهرا به صفوف مسلمانان پیوستند، ولی در خفا به اعمال خود ادامه می‌دادند. 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🌐 Wikifeqh.ir/منافقون_(نفاق) 🆔 @wikifeqh