💠مدارا و رفق💠 🌸 مدارا از ماده «دری» یا «درا» اشتقاق یافته است. «دری» به معنای آگاهی و شناختی است که از راه مقدماتی پنهان و غیر معمول به دست می‌آید. از این رو، درباره صید آهو از راه حیله و مقدمات غیرمعلوم گفته می‌شود: «دریت الظبی». «درا» نیز در اصل به معنای «دفع کردن» است. 🌸 بر اساس این، واژه «مدارا» که به معنای «ملاطفت و برخورد نرم» است، اگر از ماده «دری» باشد با معنای اصلی آن در «دریت الظبی» تناسب دارد، گویی آدمی با تحمل طرف مخالف و برخورد ملایم با او، وی را در کمند محبت خویش گرفتار می‌سازد؛ و اگر از «درا» مشتق باشد به این مناسبت است که آدمی با برخورد ملایم خویش، بدی او را دفع می‌کند. بنابراین، در مدارا، مفهوم «پرهیز و احتیاط» نهفته است؛ از این رو، کاربرد بیشتر آن درباره مخالفان و دشمنان است، برخلاف «رفق» که غالبا درباره موافقان و دوستان و بیشتر از آن، درباره غیر مخالفان کاربرد دارد. 🌸 رفق در اصل، به معنای «نرمی و لطافت» در برابر «شدت و خشونت» است. در همه موارد کاربرد آن، مفهوم «نرمی و راحتی» را دربردارد. از آن جا که به طور معمول، میانه روی در انجام کارها، سهولت، نیکی و استحکام عمل را در پی دارد، واژه رفق به معنای «میانه روی»، «حسن انجام دادن عمل» و «احکام عمل» نیز به کار رفته است. ◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 🌐 wikifeqh.ir/مدارا_و_رفق 📌 کلمات کلیدی: •┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈• 📌 کانال ویکی فقه👇 🆔 @wikifeqh