✴️ صاحب (مفردات‌قرآن) ✅ (به ضم صاد و سکون حاء و فتح باء) به معنای رفاقت و ملازمت و صاحِب به معنای رفیق ملازم، از واژگان به کار رفته در قرآن کریم است. راغب اصفهانی می‌گوید: آن در عرف به کسی اطلاق می‌شود که ملازمتش زیاد باشد. ✍️ کاربرد قرآنی: 🔸 (یا صاحِبَیِ‌ السِّجْنِ اَ اَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ اَمِ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ) [یوسف/۳۹] (اى دوستان زندانى من! آيا خدايان متعدد و پراكنده بهترند، يا خداوند يگانه‌اى كه بر همه چيز قاهر است؟!) 🌎 جهت مطالعه‌ بیشتر، کلیک کنید. ♦️ wikifeqh.ir/صاحب_(مفردات‌قرآن) 🖇 به بپیوندید👇 🆔 @wikifeqh