👤 #آشنایی_با_اعلام | ابن انباری
🔻 اِبْن‌ِ اَنْباری، ابوبکر محمد بن قاسم انباری (رجب ۲۷۱- ذیحجه ۳۲۸)، ادیب ، نحوی، لغت‌شناس، مفسّر و عالم به‌علم قرائات است.
🔹 ابن انباری به دانش بسیار و تألیفات بی‌شمار و حافظه شگفت و فضایل اخلاقی فراوان نام‌آور بود. به همین جهت در زمینه ادب تقریباً هیچ نویسنده‌ای از سده ۴ق/۱۰م تاکنون نمی‌شناسیم که شرحی، هر چند مختصر، درباره او نیاورده باشد.
🔸 وی در کودکی نزد پدر و نیز نزد ابوجعفر احمد بن عبید ادب آموخت. سپس نزد مشاهیر ادب و لغت و علوم قرآنی و حدیث چون اسماعیل بن اسحاق قاضی (د ۲۸۲ق/۸۹۵م)، کدیمی (د ۲۸۶ق) و ثعلب (د ۲۹۱ق) به تکمیل معلومات خود پرداخت.
🔹 آنچه بیش از همه نظر خطیب بغدادی و نویسندگان بعد از او را جلب کرده، حافظه توانای اوست: خطیب از قول ابوعلی قالی نقل می‌کند که ابن انباری ۳۰۰ هزار شاهد شعری برای قرآن از حفظ داشت. کسانی که در محضر درس او بوده‌اند، گفته‌اند که وی در مجالس درس منحصراً بر حافظه اعتماد داشت و هرگز از دفتر و کتاب املا نمی‌کرد.
🔸 او خود بر این استعداد خدا داده آگاه بود و هیچ شی‌ء خوشبویی را عطر آگین‌تر از علمی که در سینه داشت، نمی‌دانست. نیز برای نیرومند نگاه داشتن حافظه خود دشواریها بر خود هموار می‌داشت: بر سر خوان خلیفه جز غذای ناچیزی که خاص خود او بود، نمی‌خورد، و آب جز در وقت معین، آن هم از خمره نمی‌آشامید.
🔹 ابن انباری روز عید اضحی درگذشت و او را در خانه خودش به خاک سپردند.
🌐 جهت مطالعه‌ی بیشتر، کلیک کنید.
🔗 wikifeqh.ir/ابن_انباری
به #ویکی‌فقه بپیوندید👇
🆔 @wikifeqh