💎 (2) 📌اگر لذت‌های معنوی خودمان را اظهار کنیم، ریا نمی‌شود؟ 🔸لذت‌بردنِ معنوی برای ما یک امرِ حیاتی است ولی ما با سکوت دربارۀ لذت‌های معنوی، درواقع داریم همدیگر را به مُردن (زندگیِ حداقلی) تشویق می‌کنیم! پس امر به‌معروف چه می‌شود؟! امر به‌معروف را در این‌باره هم انجام دهیم. 🔸ما طوری با لذت‌های معنوی برخورد می‌کنیم که انگار باید پنهانشان کرد؛ شاید برای اینکه می‌ترسیم ریا بشود! لذت معنوی که ریا ندارد؛ چون آدم واقعاً سود کرده و دیگر جایی برای ریا نیست. کمااینکه وقتی یک غذای خوشمزه می‌خوری، دیگر جای تظاهر و ریا نیست؛ چون لذتش را برده‌ای! 🔸خیال نکنیم اگر یک‌مقدار لذتِ معنوی بردیم، خیلی آدمِ خوبی شده‌ایم که بعداً بخواهیم کار را به تظاهر و ریاکاری برسانیم! اتفاقاً وقتی لذت می‌بریم، به خدا بدهکارتر می‌شویم؛ لذا احساس شرمندگی ما باید بیشتر شود. 🔸شاید صحبت‌کردن دربارۀ لذت‌های معنوی، جزو مصادیق «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ» (ضحی/11) باشد، یعنی اینکه نعمت خدا را بیان کنید. 🔸در جبهه، این اتفاقِ قشنگ می‌افتاد که بچه‌ها کم و بیش، همدیگر را از لذت‌های معنوی خبردار می‌کردند؛ ما هم این‌کار را انجام دهیم؛ مثلاً دربارۀ لذتِ «نماز جعفر طیا» باهم صحبت کنیم؛ این نمازِ پیشنهادی رسول‌الله(صلی الله علیه و آله) است، اگر تجربه‌اش کنید، می‌بینید که چقدر لذت‌بخش است! 👤علیرضا پناهیان 🚩دانشگاه امام‌صادق(علیه السلام)- ۹۷.۱۰.۱۸ 👈🏻متن کامل: panahian.ir/post/5242 💌 💌 Mohsenzade.com/zm 💌 Womanfamily.ir 💌 https://www.aparat.com/woman_family 💌 @woman_family