الهی... وَ أَدِمْ لِي مَا بِهِ سَتَرْتَنِي وَ ارْحَمْنِي صَرِيعا عَلَى الْفِرَاشِ تُقَلِّبُنِي أَيْدِي أَحِبَّتِي وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ مَمْدُودا عَلَى الْمُغْتَسَلِ يُقَلِّبُنِي [يُغَسِّلُنِي ] صَالِحُ جِيرَتِي وَ تَحَنَّنْ عَلَيَّ مَحْمُولاً قَدْ تَنَاوَلَ الْأَقْرِبَاءُ أَطْرَافَ جَنَازَتِي وَ جُدْ عَلَيَّ مَنْقُولاً قَدْ نَزَلْتُ بِكَ وَحِيداً فِي حُفْرَتِي وَ ارْحَمْ فِي ذَلِكَ الْبَيْتِ الْجَدِيدِ غُرْبَتِي حَتَّى لا أَسْتَأْنِسَ بِغَيْرِكَ يَا سَيِّدِي إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي هَلَكْتُ، و آنچه را كه مرا به آن پوشاندى تداوم بخش، و به من در حال افتادن در بستر مرگ كه دست های دوستانم مرا اين طرف و آن طرف كند رحم فرما، و به من محبت فرما در آن حال كه روى تخت غسّالخانه به صورت درازا افتاده ام، و همسايگان شايسه مرا به اين سو و آن سو برمى گردانند بر من تفضّل كن، و در وقت حمل شدنم كه بستگانم گوشه هاى جنازه ام را به دوش برداشته اند، و در حالت حمل شدنم، كه تنها در قبرم وارد پيشگاه تو شده ام بر من جود نما، و در اين خانه جديد بر غربتم رحم كن، تا به غير تو انس نگيرم اى آقاى من، اگر مرا به خودم واگذارى هلاك شده ام...