تقکر: امروز من هم مبعوث شده ام. شما نیز. همه ما امروز روز عید مبعث ما هم هست. چه بدانیم و چه ندانیم. وقتی نبوت رسول رحمت را پذیرفته ایم یعنی نسبت به این رسالت کظایف و تعهداتی داریم. مسوولیتی داریم. یعنی من هم گوشه ای از بار رسالت را باید بردارم. باید احساس بعثت در من ونبوت در درونم شکل گیرد. و گرنه چه سود اگر یکی بار امانتی به دوش کشد و من ادعای خلافت الهی ام بشود و حس همراهی با او را نداشته باشم و تلاشی نکنم که بخشی از این امانت الهی را به دوش کشم.... با این توصیف متعهدانه از بعثت پیامبر اکرم صلوات الله علیه دنیامان بهشتی می شد برای خودش اگر پایبندش می بودیم‌. مثل روزهای مادر یا پدر که قول می دهم به عنوان بهترین هدیه فرزند خوبی شوم، امروز وروزهای دیگز دلم می خواهد مسلمان خوبی باشم و بشوم. دلم می خواهد پیامبر خوبی باشم و بشوم. دلم می خواهد امروز که برای خودش قدری دارد و روزی است که بزرگان شفای بیماری ها را در آن طلب می کردند؛ من هم شفای دنیای بیمار از نامرادی به اسم حقوق بشر و ظلم به نام دموکراسی و توحش به نام تمدن و تنبلی به نام آسایش و اشغالگری به نام امنیت و.... را طلب کنم. ولی قبل از دعا باید در درون خودم مبعوث شوم. دنیای ما باید مبعوث شود و طعم شیرین دگرگونی را مزمزه کند. طعم شیرین انقلابی درونی که جامعه را می سازد و تمدنی عظیم می نشاند. عید مبعث برای ما باید تمرین بعثت درونی و انقلابی دگرگون ساز باشد تا همراهی با نبی مکرم اسلام صلوات الله علیه را بتوانیم درک کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3344760855C17713c4a73 انتشار با ذکر لینک کانال مطالعات اسلامی زنان @women92