فرازی از زیارت نامه حضرت زینب کبری (س):
.
. سلامٌ علی قلب زینب الصّبور و لسانها الشّکور، سلامٌ علی من تظافرت علیها المصائب و الکروب و ذاقت من النّوائب ما تذوب منها القلوب …. سلامٌ علی من عجبت من صبرها ملائکة السّماء، سلامٌ علی من فجعت بجدّها و ابیها و امّها و بنیها و الخیرة من اهلها و ذوبها، ابکی علی زینب الکبری و کربتها،ابکی علی زینب الثکلی و غربتها ابکی علی زینب حزناً لمحنتها….
«سلام بر قلب زینب شکیبا و زبان سپاسگزارش ، سلام بر بانویی که مصائب و ناراحتی‌ها بر او هجوم برد و طعم غم و اندوهی را چشید که دلها را آب می‌کرد… سلام بر (بانویی) که از صبر او ملائکه آسمان به شگفت آمدند، سلام بر آن (بانویی) که مصیبت فقدان جدّ و پدر و مادر و فرزندان و خویشاوندان نیکویش بر او وارد شد، می‌گریم بر حال زینب کبری و غصه‌هایش، می‌گریم بر حال زینب داغدیده و غربتش می‌گریم بر حال زینب حزین و محنت‌هایش…»`