البته که گاهی با خودم خیال می‌کنم چرا ما زنده‌ایم؟ وقتی حیاتمان برای امام غایبمان هیچ فایده ندارد. امروز از آن روزهاست... می‌گویند همسرش آن‌جا بوده، جمیلة الهرسی را می‌گویم؛ همسرش، یعنی مردِ زندگی‌اش تعریف کرده که مقابل چشم همه دستور دادند لباسش را درآورد، و شروع کردند به کتک زدنش. به ارتش گفته: من پنج ماهه باردارم، مرا کتک نزنید! به کتک زدنش ادامه داده‌اند. همه‌ی زنان را به جز زن باردار و فرزندانش بیرون کرده‌اند... جلوی چشمان شوهر، بستگان و فرزندانش، به او تجاوز کرده‌اند، و به مردان دستور داده‌اند که چشمان خود را نبندند وگرنه به آن‌ها شلیک خواهند کرد. هیس! آرام‌تر بگویید! مبادا خواب حکام عرب را پریشان کنید! مبادا به عیششان خللی وارد شود... هیس! بله؟ فرمودید #زن_زندگی_آزادی ؟! این‌ها که زن نبودند... بگذارید به زندگیمان برسیم بگذارید در این زندگی روزمره‌ی متعفنِ بی‌خاصیتمان دست و پا بزنیم صبح‌ها با اخبار تجاوز به زنان بیدار شویم و شب‌ها با عکس پر کشیدن کودکِ پوست‌به‌استخوان‌چسبیده بخوابیم مهم است مگر؟! اخبار مهم یعنی کنسر کیت میدلتون یعنی کات کردن فلانک با فلانک ما را با دنیای حقیرمان تنها بگذارید ما را با بی‌غیرتیمان تنها بگذارید. فقط در تاریخ بنویسید در قرن ٢١هجری قمری پیش چشمان ٢میلیارد مسلمان، به زنان مسلمان فلسطینی به بدترین شکل ممکن هتک حرمت شد و آنها فقط نظاره کردند.. بنویسید در قرن ٢١هجری قمری عده‌ای پرچم دفاع از حقوق زنان را برافراشتند...... اما در مقابل جنایت هولناک بیمارستان شفا سکوت کردند.! https://eitaa.com/women92