📝
#یادداشت
💠
هیأت و ریزش بهمن فکری (۲)
✍ حجتالاسلام سید مهدی خضری
همانطور که گذشت چالشهای امروز در حوزه شعائر دین بویژه در موضوع هیأت، مبتنی بر مبانی غلطی است که اگر اصلاح نشود میتواند به مسدود شدن صراط مستقیم هیأت منجر شود.
در یادداشت قبل شش مبنای اصلی عنوان شد که سعی میکنیم در سلسله یادداشتها به نقد و بررسی آن بپردازیم.
یکی از مبانی غلط این است که فقه و مرجعیت تابع هیأت است.
این تلقی غلط از آنجا ناشی میشود که تصویر صحیحی از فقه در اذهان وجود ندارد. عدم شناخت از ماهیت فقه به محدود کردن دایره شمول آن به مسائل فردی و عبادی منتهی میشود و نتیجه این میشود که مخاطب هیأتی ما دخالت فقه و مرجعیت در ساحت هیأت را نپذیرد.
برخی ورود فقه در هیأت و محدود کردن آن را محدود کردن خود سیدالشهدا میدانند؛ در حالیکه فقه رفتار منبعث از محبت به اهلبیت را ساماندهی و تنظیم میکند.
اگر فقه را دستورالعمل جامع اهلبیت برای تمام حوزههای زندگی بدانیم؛ اگر فقه را شیوهنامه و پروتکل امام برای تنظیم همه رفتارهای بشری بدانیم؛ اگر فقه را حرکت دقیق و منضبط در صراط مستقیم امیرالمؤمنین در حوزه فردی و اجتماعی بدانیم؛
اگر فقه را عینیت عملیاتی و نه ذهنی ولایت اهلبیت بدانیم
که حق همین است؛ آنگاه هیأت را در چارچوب فقه و شریعت تعریف میکنیم.
فقه را میشود از این کلام گهربار فهمید؛
حضرت صدیقه طاهره در خطبه فدکیه میفرمایند
فَجَعَلَ اللهُ...اِطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ
خداوند اطاعت ما اهلبیت را باعث نظام در جامعه قرار داده است.
اوامر و نواهی صادره از اهلبیت همهٔ ابعاد جامعه را رسیدگی میکند. شعائر دین و از جمله آن شعائر حسینی هم بخشی از زندگی اجتماعی یک جامعه دینی است و از دایره فرامین معصوم خارج نیست؛ لذا
فقه ومرجعیت شیعه تنها مجرای کشف و استخراج اوامر امام معصوم است.
برای همین فقه مهم است. رهبر معظم انقلاب در خصوص اهمیت فقه میفرمایند
«فقه خیلی اهمّیّت دارد؛ یک عدّهای خیال میکنند فقه، چون اسمش فروع دین است یعنی کارهای فرعی؛ نخیر، فقه استخوانبندی و در واقع ستون فقرات زندگی اجتماعی است؛ فقه این است.» ۱۳۹۸/۰۲/۱۸
به حاشیه راندن فقه از محدوده هیأت و شعائر، سبب خروج از ولایت اهلبیت خواهد شد و هیأتی که خارج از ولایت باشد مقرّب نیست اگر مبعّد نباشد.
💠 جامعه ایمانی مشعر
✅
@www1542org