💎 جواب کامل شبهه👇👇👇 خدا که می‌دانست ما بهشتی یا جهنمی هستیم پس چرا ما را آفرید؟! و اینکه.....؟! 🔶 اول: خدا از قبل از خلقت ما به سرنوشت ما علم داشت و می‌دانست ما بهشتی هستیم یا جهنمی هستیم ولی فقط می‌دانسته که ما چطور زندگی می‌کنیم و آینده خود را چگونه رقم می‌زنیم نه اینکه زندگی ما را رقم بزند. 🔷 دوم: خداوند از اول می‌داند که ما چه مسیری را انتخاب می‌کنیم و سرنوشت ما چیست ولی ما را مجبور به انتخاب آن نکرده است، بلکه خود ما با اختیار خودمان آن را انتخاب کردیم. یعنی علم خدا به سرنوشت ما ربطی به اختیار ما در انتخاب سرنوشت ما ندارد. 🔶 سوم: اگر استادی از روز اول بداند دانشجویش آخر سال مشروط می‌شود به معنی این نیست که اختیار دانشجو را گرفته باشد. ولی در عین حال استاد برایش چیزی کم نمی‌گذارد و تمام زحماتی که برای دیگر دانشجویان می‌کشد برای او هم می‌کشد تا اینکه موفق شود، ولی اگر دانشجو با انتخاب کاهلی و خوشگذرانی حاضر به پذیرش راهنمایی استاد نشود و همان راهش را ادامه دهد، در آخر سال دانشجو نمی‌تواند بگویدکه استاد در حق من کوتاهی کرد و علم استاد نسبت به من موجب مردودیم شد. 🔻 و اگر استاد از روز اول که می‌‌فهمید آن دانشجو، آخر سال مشروط می‌شود او را از کلاس و دانشگاه محروم می‌کرد و می‌گفت فایده ندارد اینجا باشد پسندیده تر بود یا اینکه دانشجو تا آخر سال در مسیر تحصیل باشد و خودش متوجه بشود که بر اثر انتخاب غلطش مردود شده؟! مسلما حضور دانشجو در دانشگاه و کلاس بهتر از اخراج او بود. 🔻 حال اگر خدا کلا انسان را خلق نمی‌کرد بهتر بود یا اینکه او را خلق می‌کرد و تمام امکانات و شرایط هدایت را در اختیارش قرار می‌داد تا بسیاری به رشد و تعالی برسند ولی بعضی انسان‌ها با اختیار و اصرار خودشان راه بدبختی و شقاوت را انتخاب کنند کدام بهتر بود؟! 🔻 مسلما خلق کردن بهتر بود هر چند خدا از اول می‌داند که انسان‌های بدکار، نکبت و بدبختی را انتخاب می‌کنند. و این شاید همان معنی «إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ» باشد که خداوند در جواب اعتراض فرشتگان به آن‌ها فرمود: من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید.[1] 🔶 چهارم: باید دانست که منظور از خلقت انسان خلقت موجودی مختار بوده نه موجودی که نتواند به جهنم برود و الا فرشتگان بودند که اصلا جهنمی نیستند و در جایگاهی قدسی قرار دارند و طبیعتا جهنم رفتن برای آن‌ها قابل تصور نیست. 💠 منابع: [1]ـ بقره، آیه 30.