💠🌸🍃🌺🍃🌸💠
💠 ...آمادگی به چیست؟ در درجهی اول، آمادگی به توجه و حضور قلب است؛ خود را در محضر علم الهی دانستن، در محضر خدا دانستن - «سبحان من احصی کلّ شیء علمه» ( مصباح المتهجد، ج ۱، ص ۳۰۵) - همهی حالات خود را، حرکات خود را، نیّات خود را، خطورات قلبی خود را در معرض و محضر علم الهی دانستن؛ در درجهی اول، این مهم است؛ و اگر این حاصل شد، آن وقت توجه ما به کارهایمان، به حرفهایمان، به رفتوآمدهایمان، به سکوتمان، به گفتنمان، بیشتر خواهد شد؛ توجه میکنیم که چه میگوئیم، کجا میرویم، چه اقدامی میکنیم، علیه چهکسی حرف میزنیم، به نفع چهکسی حرف میزنیم.
🔸وقتی انسان خود را در
محضر الهی دانست، بیشتر متوجه کارها و حرکات و رفتار خود میشود.
🔹عمدهی اشکالات ما به خاطر
غفلتی است که از رفتار و اعمالِ خودمان میکنیم. وقتی انسان از حال غفلت خارج شود، توجه کند که دارد دیده میشود، محاسبه میشود - «انّا کنّا نستنسخ ما کنتم تعملون» (جاثیه: ۲۹) - همهی حرکات او، کارهای او در محضر پروردگار است، طبعاً مراعات میکند. ۱۳۹۲/۰۲/۲۵
☀️ #امام_خامنهای(مدظلهالعالی)
—————————
🇮🇷
مجموعهی فرهنگی سنگر 🇮🇷
🇮🇷
سنگر جنگ نرم 🇮🇷
🇮🇷
سنگر سردار دلها 🇮🇷