💠🌸🍃🌺🍃🌸💠‏ ‏‏💠...قهرا اگر انسان از مرضى لذت برد و درد هم نداشت، دنبال معالجه نخواهد رفت؛ و هر چه به او اعلام خطر كنند كه اين كشنده است، باور نخواهد كرد. اگر انسان به مرض دنياپرستى و هواخواهى مبتلا شد، محبت دنيا قلب او را فراگرفت، از غير دنيا و ما فيها بيزار مى‏ شود؛ العياذ باللّه نسبت به خدا و بندگان خدا و به‏ پيامبران و اولياى الهى و ملائكة اللّه دشمنى مى ‏ورزد، و احساس حقد و كينه مى‏ كند. 🔻و آن گاه كه فرشتگان به امر خداى سبحان براى گرفتن جان او مى ‏آيند، سخت احساس تنفر و انزجار مى ‏كند، زيرا مى ‏بيند كه خداوند و ملائكة اللّه مى‏ خواهند او را از محبوبش (دنيا و امور دنيوى) جدا سازند؛ و ممكن است با عداوت و دشمنى حضرت حق تعالى از دنيا برود. 🔻يكى از بزرگان قزوين، رحمه اللّه تعالى، نقل مى‏ كرد كه [به‏] بالين مردى كه در حال احتضار بود حاضر شدم. در آخرين دقايق زندگى چشم باز كرد و گفت: ظلمى كه خدا به من كرد، هيچكس نكرده است! زيرا با چه خون جگرى اين بچه‏ ها را پرورش داده بزرگ كرده‏ ام؛ اكنون مى‏ خواهد مرا از آنان جدا سازد! آيا ظلمى بالاتر از اين مى ‏شود؟ 🔻اگر انسان خود را مهذب نكند و از دنيا منصرف نسازد و حبّ آن را از دل بيرون ننمايد، بيم آن مى‏ رود كه هنگام مرگ با قلبى لبريز از بغض و كينه نسبت به خداوند و اولياى او جان سپرد. با چنين سرنوشت شومى دست به گريبان است. آيا اين بشر افسار گسيخته اشرف مخلوقات است، يا در حقيقت شرّ مخلوقات مى‏باشد؟ ▪️جهاد اكبر، ص: 52 ☀️(رضوان‌الله‌علیه) —————————‏ ‏‏🇮🇷 مجموعه‌ی فرهنگی سنگر 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر جنگ نرم 🇮🇷 ‏🇮🇷 سنگر سردار دلها 🇮🇷