اگر انسان به امور فطري بپردازد و آن صداي فوق غريزه را بشنود و از آن تبعيت کند، در عمق «جانش» احساس رضايت مي نمايد و اگر به آن بي محلي کند و بخواهد کارها و فعاليت هاي ديگري را جايگزين پيام آن نمايد در نهايت خودِ انسان احساس مي کند به هيچ چيزي نرسيده و با گفتن «چه فايده؟» اثر همة آن کارها در درون او نقش بر آب مي شود
#تلنگر