💠نُه احتمال در معنای حدیث رفع💠 🔸️در ما موصوله در ما لایعلمون سه احتمال است: خصوص حکم، اعم از حکم و فعل، خصوص فعل 🔹️در اینکه برای اسناد رفع به ما موصوله چه چیزی در تقدیر است نیز سه احتمال است: جمیع الآثار، اثر مناسب، خصوص مواخذه ✴️نتیجه ضرب سه احتمال اول در سه احتمال دوم می‌شود نُه احتمال: 1️⃣ما:خصوص حکم، مقدَّر: جمیع الآثار 2️⃣ما:خصوص حکم، مقدَّر: اثر مناسب 3️⃣ما:خصوص حکم، مقدَّر: خصوص مواخذه 4️⃣ما:اعم از حکم و فعل، مقدَّر: جمیع الآثار 5️⃣ما:اعم از حکم و فعل، مقدَّر: اثر مناسب 6️⃣ما:اعم از حکم و فعل، مقدَّر: خصوص مواخذه 7️⃣ما:خصوص فعل، مقدَّر: جمیع الآثار 8️⃣ما:خصوص فعل، مقدَّر: اثر مناسب 9️⃣ما:خصوص فعل، مقدَّر: خصوص مواخذه 🔅بنابر شش احتمال اول برائت در شبهات حکمیه ثابت می‌شود و بنابر سه احتمال دیگر برائت در شبهات موضوعیه ثابت می‌شود. ♻️بررسی احتمالات بنابر نظر شیخ انصاری قدس سره: ⬅️شش احتمال اول خلاف سیاق حدیث رفع است زیرا سیاق این حدیث در افعال مکلفین است. ⬅️به علاوه احتمال سوم و ششم نامعقول است زیرا آنچه مقدر است مواخذه است و حکم اساسا مواخذه ندارد بلکه عصیان حکم مواخذه دارد پس معنا ندارد فرموده باشد: "مواخذه‌ی حکم مجهول برداشته شده است." بلکه باید فرموده باشد "مواخذه‌ی بر عصیانِ حکم مجهول برداشته شده است." ⬅️از بین سه احتمال آخر، احتمال آخر اقرب الی العرف و اظهر است؛ زیرا در بقیه فقرات حدیث خصوص مواخذه در تقدیر است و به‌خاطر وحدت سیاق در مالایعلمون هم خصوص مواخذه در تقدیر خواهد بود. 📌بنابراین مراد از ما موصوله فعل و آنچه مقدر است خصوص مواخذه خواهد بود و معنای حدیث، رفعِ مواخذه‌ی فعلِ مجهول می‌شود و برائت را فقط در شبهات موضوعیه ثابت می‌کند. ♻️کانال یادداشتهای علمی @yaddashtha_elmi