یادداشت‌ های یک طلبه
﷽ ✍️روانشناسی و گناه روز اول دانشگاه بود(مهر۱۴۰۲)؛ درس فیزیولوژی اعصاب و غدد، رشته‌ی مشاوره، استاد با سوالی درس را شروع کردند: "فرض کنید آقایی به شما مراجعه کرده و در مورد بدخلقی و ناسازگاری و عدم تمکین همسرش از شما می‌خواهد، به نظرتان چه عواملی می‌تواند باعث این مسئله شده باشد؟" 🔹جواب‌هایی دادیم: یکی گفت شاید مرد از نظر همسرش را تامین نمی‌کند، یکی گفت شاید اختلافاتی در زن وجود دارد که آزارش می‌دهد و باعث بدخلقی‌اش می‌شود، یکی بیماری در زن را عامل این مسئله می‌دانست و دیگری احتمال می‌داد مرد زیادی دارد. من هم یکی دو مورد از همین احتمالات را مطرح کردم و استاد به سمت تخته برگشتند تا بحث خودشان را شروع کنند. 🔹در همین حال احتمال دیگری به ذهنم رسید؛ گفتم: "استاد یه احتمال دیگه هم اینه که این آقا یه داشته که اثر اون گناهش اینه که به چنین مشکلی برخورد کنه" استاد با چند ثانیه مکث گفتند: "حالا اینم یه احتمالیه" منطورشان این بود که یک احتمال آبکی و شاید بی‌ربط است! گفتم: "اتفاقا روایات میگن مشکلات شما به همین برمی‌گرده" استاد گفتند: "حالا تمام مشکلات هم نه، ولی خُب..." پاسخ دادم: "استاد ما روایت داریم که: إنَّ داءَكُمُ الذُّنوبُ ، و دَواءَكُمُ الاستِغفارُ یعنی اساسا عامل و گرفتاری‌های شما گناه است!" استاد ادامه دادند: "خب ما که نمی‌تونیم شخص رو متهم کنیم به گناه و ضمنا ما دنبال هستیم، و درمانی که مرتبط با این عامل باشه، نمی‌تونیم ارائه بدیم" این فرمایشِ غیردقیق را از استاد انتظار نداشتم، واضح است ما حق نداریم کسی را متهم به کنیم، قرار است تذکر و تنبّهی بدهیم و بعد . اتفاقا ادامه‌ی روایت راهکار و هم ارائه می‌دهد، آن هم هستی و خدا که اسمش را می‌گذاریم ! 🔹بحث داشت جالب‌تر می‌شد، استاد عزیز ما که هم یک روحانی معتقد هستند هم دکترای روانشناسی دارند و سال‌ها سابقه‌ی تدریس و پژوهش در حیطه روانشناسی، رابطه‌ی برای‌شان روشن نبود! البته غرضِ استاد این بود که به ما یاد بدهند 《در اتاق مشاوره اول باید از لحاظ فیزیولوژیکی و جسمی، مُراجع را بررسی کنیم بعد سراغ اجرای تست‌ها و تحلیل روانشناختی برویم 》 و نظرشان کاملا درست بود، اما اینکه به -گناه در زندگی انسان توجه نداشتند برایم عجیب بود. 🔹در طول ترم، با شناخت بیشتر از استاد متوجه شدم ایشان واقعا و مومن اند، و این بی‌توجهی ناشی از ضعف اعتقادی ایشان نبود، بلکه تاثیر -دائم-با-مفاهیم-روانشناسی بود! روانشناسی موجود که از ابتدا بی‌دین متولد شده و در ادامه هم از معارف مترقّی دین بوده، هیچ شناخت درستی نسبت به انسان و ارتباط او با ندارد و این آغاز مصیبت‌های این علم است! و طبیعتا کسانی که همین را تحصیل و تدریس می‌کنند اثر خواهند گرفت! 🔹البته دستور به توبه و استغفار به معنای نادیده گرفتن دیگر نکات تربیتی و روانشناختی نیست؛ بحث در اهمیت و نقش آن در اختلالات و مشکلات زندگی است و اینکه روانشناسی موجود هیچ توجهی به این مسئله ندارد! یادداشتهای یک طلبه👇 @yaddashtthayeyektalabeh
96 مشاهده