✍یادم هست! بهار ۸۸ بود، کلاس زبان، جهاددانشگاهی دانشگاه تبریز، یکی از هم‌کلاسی‌ها از استاد پرسید: "شما به کی رای میدین؟" استاد که خانوم جوانی بود، به انگلیسی جواب داد: "معمولا انتخاب جوان‌ها است" ، دقیقا این جمله‌ی استاد در گوشم هست:( young!people's select) ! من که به تبعیت از فضای حاکم بر جبهه‌ی انقلاب، انتخابم احمدی نژاد بود سکوت کرده بودم و متعجب از این کلام استاد! ( بمانَد که از عاقبت احمدی‌نژاد بی خبر بودم!) 🔹با همان دانشجویی که از استاد این سوال را پرسیده بود، صحبتی کردم،(جلوی سلف اساتید دانشگاه تبریز! نزدیک پله‌ها) آخ تاریخ! آخ تاریخ! چقدر شفّافی! با شوق عجیبی از وعده‌ی جریان اصلاحات می‌گفت؛ از ! همان شعار فطری و زیبا که اصلاحات دزدیده بود! 🔹یادم هست، طرفداران موسوی دست‌بند سبز به دست می‌کردند، دقیقا فلکه دانشگاه جلوی پاساژ نسیم! عجب جوّی بود، طرفداران دو طیف چه شور و حالی داشتند... 🔹چند روز گذشت خبر دادند که تاریخ امتحانات عوض شده و خوابگاه‌ها تعطیل و تخلیه! دقیقا متوجه نبودم چه اتفاقی دارد می‌افتد ولی یادم هست! فضای سیاسی کشور را می دیدم اما به عنوان دانشجوی ترم دوم کارشناسی، قوه‌ی تحلیلی _که بتواند این اتفاقات را بفهمد_ نداشتم! 📌۱۵سال از آن روزها می‌گذرد، با خودم می‌گویم دوباره مردم به جریانی که با شعار و و از این دست مسائل پیش پاافتاده می‌خواهند سوار بر مردم شوند رأی می‌دهند؟ نه! ان‌شاءالله ! برمی‌گردم به ترم دوم دانشگاه، چند نفر از دانشجوها تحلیل داشتند؟ الان چند نفر؟ قطعا بیشتر شده، اما چقدر؟ آیا به شعارهای توخالی و بی‌مزه‌ی و اعتماد خواهند کرد؟ متأسفانه آنچه ما یادمان هست و برایمان تاریخ شده، برای بعضی از دانشجوهای ساده‌ی امروز هنوز جذاب است و سریع گول می‌خورند! یادداشت‌های یک طلبه 👇 @yaddashtthayeyektalabeh